London tonight...

Ετοιμάζουμε βαλίτσες για Λονδίνο.
Ρούχα, κασκόλ, γάντια, ψηφιακές...
Χθες είδα στις ειδήσεις ότι ακυρώθηκαν δεκάδες πτήσεις από Heathrow λόγω ομίχλης.
Ελπίζω αύριο το πρωί να είναι καλύτερα τα πράγματα...



Πετάμε λοιπόν τα ξημερώματα για Λονδίνο μέσω Ζυρίχης.
Μεγάλη παρέα, συνάδελφοι και φίλοι που γνωριστήκαμε στη Λήμνο. Κάποιοι είναι ακόμα εκεί, κάποιοι έχουν φύγει. Επανασύνδεση μετά από καιρό και ταξιδάκι στο εξωτερικό. Έχουμε πολλά να πούμε, πολλά να δούμε...

Καλά Χριστούγεννα σε όλους...

Μαλακάσα (σε άσχετο χρόνο...)

Κάτι άσχετο με την εποχή.
Αλλά ήθελα να το ανεβάσω.
Rockwave. Μαλακάσα. Tera Vibe. 3 - 4 ώρες πριν βγουν οι Metallica.
Τρεις καθηγητές και ένας άνεργος (κοινώς ρεμάλι:)).

Η φωτογραφία είναι ένα πρόχειρο πανοραμικό (κολλάζ απο φωτογραφίες με κάλυψη 360 μοιρών).
Προσφορά από τον Πάνο.

ΥΓ.: Ακούω Ocean Spray από Manic Street Preachers...

Βήχας...

Καταραμένος βήχας.
Μ' έχει πιάσει και δεν μ' αφήνει.
Κάθε χρόνο, τον ίδιο καιρό.
Κάθε χρόνο, τα ίδια φάρμακα.
Ένα τύπου spray και κάτι φακελάκια, σαν βιταμίνες, που διαλύονται στο νερό.
Και κάθε χρόνο δεν φεύγει με τίποτα.
Και βήχω.
Και βήχω.

Έχουν σπάσει τα νεύρα μου.
Και των γύρω μου.

Ρε Άγιε Βασίλη, αντί να μου φέρεις τίποτα, δεν παίρνεις τον βήχα μου;

The golden compass...

Πήγα πριν καμιά δεκαριά μέρες για σινεμά. Με χαλαρή διάθεση, είδαμε το "Φιλί της ζωής".
Ευχάριστη ελληνική κωμωδία, χωρίς πολλά-πολλά. Ιδανική για ένα παρασκευιάτικο βραδάκι, που έχεις ανάγκη για χαλάρωμα.
Αφού προμηθευτήκαμε τα απαραίτητα (Πατατάκια, Ποπ Κορν, αναψυκτικά κλπ.), στογγυλοκαθίσαμε στις αναπαυτικές καρέκλες του multiplex.
Ενώ αμέριμνος παρακολουθούσα τις διαφημίσεις και τα προσεχώς, είδα ένα trailer που το περίμενα καιρό.

The golden compass

Βασισμένο στο πρώτο μυθιστόρημα(Northern Lights) από την τριλογία του Φίλιπ Πούλμαν (His Dark Materials), η ταινία είναι μια υπερπαραγωγή σε στυλ Lord of the rings και Harry Potter. Ένας κόσμος για μικρούς και για μεγάλους.

Αναμένω με αγωνία την πρεμιέρα στην Ελλάδα.

Για περισσότερες πληροφορίες:
http://www.goldencompassmovie.com/

I love Limnos (και όσα πέρασα εκεί...)

Παρόλο που παραμένω χωρίς ADSL (που πας ρε Καραμήτρο;), είχα μια άκρως ενδιαφέρουσα κουβεντούλα με δυο φίλους από τη Λήμνο (μέσω MSN).
Έμαθα νέα τους, θυμήθηκα πράγματα, ανθρώπους, συνήθειες, σχέσεις, φιλίες, μέρη.
Θυμήθηκα τη Λήμνο, το σχολείο, τους συναδέλφους, το κλίμα στην τάξη και στο γραφείο των καθηγητών.
Θυμήθηκα τις βόλτες, την ηρεμία του σπιτιού, τη ζεστή αγκαλιά, τις ταβέρνες, τις βραδιές "Παρά Πέντε", το ατελείωτο γέλιο, το καλοπροαίρετο κουτσομπολιό.
Είναι ωραία εδώ στην πατρίδα, γύρισα και ξαναβρήκα φίλους, αλλά τη Λήμνο και ό, τι πέρασα εκεί δεν την ξεχνάω.

Χαιρετίσματα σε όλους τους συναδέλφους μου, όπου κι αν βρίσκονται φέτος (Θεσ/νίκη, Πήλιο, Αθήνα, Λήμνο, Κομοτηνή, Σέρρες).
Φιλιά και εις το επανειδείν (που δεν θα αργήσει και πολύ...)!

Μετά από ένα μήνα...

Ναι, δεν έχω ADSL τώρα...
Τυραννιέμαι με μια dialup της κακιάς ώρας και δεν την παλεύω...
Η Forthnet κάνει 2-3 μήνες για να σε βάλει στο δίκτυο της.

Ήταν ένας δύσκολος μήνας. Απουσίαζα από την blogόσφαιρα.

Είχα δουλειές στο εξοχικό μας. Κάναμε περίφραξη και θυμήθηκα τα παλιά.
Λάσπη, τσάπα, ήλιος. Φτυάρι, άμμος, τσιμέντο, μπετονιέρα, καρότσι και ιδρώτας...
Πολύς ιδρώτας.

Η συνέχεια εξίσου σπαστική.
Προσωρινή μου τοποθέτηση σε λύκειο κωμόπολης των Σερρών.
Μετά από λίγο (3 Σεπτεμβρίου), τοποθέτηση σε λύκειο 25 χιλιόμετρα μακριά από το προηγούμενο και 110 μακριά από το σπίτι μου.
Απάλευτη αναμονή για 15 μέρες με καθημερινό πηγαινέλα χωρίς σκοπό.

Τελικά εδώ και μια εβδομάδα τοποθετήθηκα (αποσπάστηκα) σε 4 ολοήμερα δημοτικά σχολεία του νομού Σερρών.
Το πιο κοντινό βρίσκεται 90 χλμ από το σπίτι μου και το πιο μακρινό 125 χλμ.
Και κάθε μέρα πηγαίνω σε δύο δημοτικά.

Η αρχή μου φάνηκε δύσκολη στα δημοτικά με τα μικρά παιδάκια 6-12 ετών.
Αλλιώς είχα μάθει με τους έφηβους.
Με άλλον τρόπο τους φέρεσαι, αλλιώς σε βλέπουν, διαφορετικό το μάθημα...

Παράλληλα φτιάχνουμε και το σπίτι μας.
Τρέχουμε για κουζίνες, ηλεκτρικά, ηλεκτρολόγους, υδραυλικούς, μπάνια, γυψοσανίδες...

Πολλή κούραση αυτός ο μήνας...
Σιγά σιγά στρώνουν τα πράγματα. Μπαίνουμε σε ένα πρόγραμμα.

ΥΓ.: Χαιρετίσματα και ευχές σε όλους τους φίλους μου, συμφοιτητές και συναδέλφους μου!!!

My Metallica home videos...

Μετά από ένα μήνα που πέρασε το Rockwave και η εκπληκτική συναυλία των Metallica,
σκέφτηκα να ανεβάσω μερικά videάκια.
Υπάρχουν βέβαια αρκετά λαθάκια στα σόλο και στο χρόνο.
Η βιντεοσκόπηση έγινε με κιθάρα OLP MMII, ενισχυτή Marshall MGFX 15 και πεταλιέρα Boss GT8. Το background από το κορυφαίο Guitar Pro.

1. The Unforgiven solo



2. One solo



3. Enter Sandman solo




ΥΓ.: Ο μήνας Αύγουστος και ο μήνας Σεπτέμβριος είναι γεμάτοι από γάμους......

Εχθροί εξ αίματος...

Μετά από αρκετές μέρες, πάλι στη blogόσφαιρα...

Έχω χαλαρώσει, έχω φτιάξει το καινούριο μου δωμάτιο (έπεσε πολλή δουλειά)
και τώρα το απολαμβάνω.
Μουσικό χαλί είναι οι Camel με το Mystic Queen, ο Robert Plant & the Strange Sensation με το Tin Pan Valley και οι Wishbone Ash με το Phoenix.

Προχτές κατέβηκα για τα αγαπημένα μου ψώνια. Βιβλία και πάλι βιβλία.
Αν για πολλούς (κυρίως πολλές) τα ψώνια - ρούχα κυρίως- είναι ψυχοθεραπεία, για μένα είναι η αγορά βιβλίων.
Τριγυρνάω ώρες στα βιβλιοπωλέια και το ευχαριστιέμαι.
Τελευταίες μου αγορές ήταν οι εξής:
Εχθροί εξ αίματος - Αρκάς
Παντρεύτηκα έναν κομμουνιστή - Φίλιπ Ροθ
Η μυστική ιστορία - Ντόνα Ταρτ

Το τελευταίο το είχα διαβάσει πριν 5-6 χρόνια και ήθελα να το ξαναδιαβάσω.

Αυτό που πρόλαβα να διαβάσω ήταν το Εχθροί εξ αίματος.


Όλοι έχουμε διαβάσει κόμικ του Αρκά. Αυτό είναι κάτι διαφορετικό - ένα θεατρικό.
Μου κίνησε τη περιέργεια. Μικρό στο μέγεθος και όχι κόμικ.
Το διάβασα σε δυο ώρες. Μου άρεσε πολύ.
Κυνικότητα και έξυπνες ατάκες, σήμα κατατεθέν του συγγραφέα.
Όμως είχε και κάτι άλλο. Μια αλληγορία, μια πικρία, μια στεναχώρια στο τέλος, μια προδοσία. Απλά υπέροχο.

"Μετά από ένα ατύχημα ο Εγκέφαλος πέφτει σε κώμα. Τα υπόλοιπα ζωτικά όργανα, χτυπημένα κι αυτά και χωρίς ηγεσία, ορίζουν μια συνάντηση για να εκτιμήσουν την κατάσταση. Στη συνάντηση έρχονται πρώτα το Παχύ και το Λεπτό Έντερο και αρχίζουν να συζητούν για το επεισόδιο, διαφωνώντας έντονα.
Μέσα από αντεγκλήσεις, αντιπαραθέσεις και ξεκαρδιστικούς διαλόγους θα αρχίσει να αποκαλύπτεται μια άλλη πλευρά των πραγμάτων. Αθέατες πτυχές και κρυμμένα μυστικά θα βγουν στην επιφάνεια οδηγώντας την πλοκή σε ένα ευρηματικό φινάλε.
Μια εντελώς αποσδόκητη δημιουργία του Αρκά σε θεατρική φόρμα."

Απ' το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Υ.Γ.:
Senor, senor, you know their hearts is as hard as leather.
Well, give me a minute, let me get it together.
I just gotta pick myself up off the floor.
I'm ready when you are, senor.

Bob Dylan

Μπάσκετ και ...

Χθες το βράδυ κανονίσαμε να πάμε για μπασκετάκι στο Ποσειδώνιο.
7-8 μαντράχαλοι που είχαν κάποια σχέση με το άθλημα.
Όλοι είχαμε παίξει σε ομάδες στα νιάτα μας κι έτσι το εγχείρημα πέτυχε.

Στην αρχή μαζεύα τα πνευμόνια μου και τις γλώσσα μου απ' το πάτωμα.
Σιγά-σιγά επανήλθα και παίξαμε μια χαρά.

Εκεί που είμασταν μες στην καλή διάθεση και παίζαμε καμμιά ωρίτσα, ξαφνικά τα φώτα σβήνουν.
Στα γηπεδάκια του Ποσειδωνίου είχε πάρα πολλές παρέες που παίζανε, αλλά κατά τις 11 τα φώτα σβήσανε.

Μεταξύ σοβαρού και αστείου κάποιος είπε:
"Καλά ρε σεις, έτσι θα μας στείλετε στα ναρκωτικά ..."

Είναι δυνατόν, ο μόνος χώρος που μπορείς να παίξεις μπάσκετ σε όλη τη Θεσσαλονίκη να κλείνεται τόσο νωρίς;

Αποχή λόγω διακοπών...

Λείπω απο το blog λόγω διακοπών (δύο μήνες είναι αυτοί).
Όχι ότι είμαι σε κάποιο νησί ή σε καμμιά παραλία...
Απλώς έχουμε πολλές δουλειές για το σπίτι μας και τρέχω συνέχεια...
Επίσης ακόμα δεν έχω βάλει στη Θεσσαλονίκη ADSL και λείπω γενικά από τη blogόσφαιρα.

Βλέπω γνωστούς που έχω καιρό να τους δω και ψάχνω να δω μέρη της πόλης που έχω ξεχάσει.

Θα τα πούμε σύντομα...

Έλεος με τις πανελλαδικές...

Καλά, δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο σ' αυτόν τον τόπο.
Δυο-τρία πράγματα θεωρούνται από τον κόσμο αδιάβλητα.
Μέσα σ' αυτά και οι πανελλαδικές εξετάσεις για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Όλος ο κόσμος (μέσα σ'αυτούς κι εγώ) θεωρεί ότι η διαδικασία είναι αδιάβλητη.
Και τώρα, ως εκπαιδευτικός, που έχω ζήσει τις πανελλαδικές και από τη άλλη πλευρά, το ίδιο πιστεύω.
Οι διαδικασίες είναι αυστηρές, άκρως γραφειοκρατικές (για λόγους ασφαλείας) και είναι δύσκολο ακόμα και τα θέματα να μεταφέρεις πριν περάσει η σωστή ώρα.

Τώρα, με τι κότσια και τι πλάτες προσπάθησαν κάποιοι ν α αλλοιώσουν βαθμολογίες γραπτών...

Ευτυχώς που οι βαθμολογητές είχαν τη δύναμη να αναφέρουν το περιστατικό και τις πιέσεις που δέχθηκαν στους ανωτέρους τους.
Περιμένω να δω τις εξελίξεις και τις κυρώσεις που θα επιβληθούν...

Ουφ, έφτασα...

Έφυγα από Λήμνο, τίγκα στα πράγματα το αμάξι.
Άφησα κάποια στο εξοχικό, κάποια τα πήγα στο σπίτι.
Ήρθαν κι άλλα, με αμάξι φίλου μου.

Πήγαμε Plant.
Κατεβήκαμε Μαλακάσα.
Είδαμε Metallica.
Πολύς κόσμος. Χαμός. Τέλεια συναυλία.

Κάναμε μιάμιση ώρα να βγούμε από τη Μαλακάσα.
Σταματημένα αυτοκίνητα για μια ώρα και οι οδηγοί στην ψησταριά για σουβλάκια.

Δυόμιση τη νύχτα στη Χαλκίδα.
Πρωινό ξύπνημα και ντουγρού για Θεσσαλονίκη.

Καπάκι το αμάξι και έφυγα για Καβάλα.
Καραβάκι και σε 5 ωρίτσες Λήμνο.

Ουφ, έφτασα...

ΥΓ.: Post για Metallica και τα σχετικά για τη συναυλία αργότερα, όταν θα'χω στα χέρια μου το υλικό...

Εκπαιδευτικοί Αποχαιρετισμοί - Αποχωρισμοί...

Σήμερα είχαμε τους πρώτους αποχαιρετισμούς στο σχολείο.
Οι μετατιθέμενοι συνάδελφοι σιγά σιγά αναχωρούν για τα νέα τους σχολεία.
Ευτυχώς δεν είχαμε ακρότητες (λυγμούς), αλλά οι αγκαλιές και τα φιλιά ήταν ζεστά.
Το κλίμα ήταν χαλαρό και χαιρετιόμασταν σαν να ξέρουμε ότι σε λίγες μέρες να ξαναβρεθούμε.

Με κάποια από τα παιδιά είμαστε πραγματικοί φίλοι. Ζήσαμε μαζί δύο ολόκληρα χρόνια από τη ζωή μας. Μοιάζουν με τις φιλίες από τον στρατό. Δεν είμασταν (θέλω να πιστεύω) απλώς συνάδελφοι.



Το ξέρω, με κάποιους ίσως να μην ξαναβρεθώ ποτέ. Με κάποιους θα τα λέμε πιο συχνά.
Όλους όμως τους έχω στην καρδιά μου.

ΥΓ.: Να' στε πάντα καλά παιδιά και να μην ξεχάσετε ποτέ τα χρόνια που περάσαμε στο νησί...

Beach Party...

Beach Party με σουβλάκια και λουκάνικα χθες.
Στον "Παντελή" στο Θάνος. Από το μεσημέρι μέχρι αργά το βράδυ.

Μεγάλη παρέα, ποτά, μπύρες και κιθάρα.
Φοβερό σκηνικό, τέλεια ατμόσφαιρα.

Η βραδιά συνεχίστηκε μεχρι τις 3 στο Ρωμέικο Γιαλό, ξάπλα στην αμμουδιά, με κιθάρα και τραγούδια.

Σήμερα, το πρόγραμμα εχει "ΑστροΠάρτυ". Η ομάδα του σεμιναρίου Αστρονομίας θα εκδράμει την Αγία Παρασκευή και θα ψάξει για τις ομορφιές του νυχτερινού ουρανού με τηλεσκόπια και κυάλια. Πιστεύω ότι η παρατήρηση θα συνοδευτεί με την απαραίτητη οινοποσία.

Πλάκα θα' χει. Μέσα στο απόλυτο σκοτάδι...

Δεν περνάμε και άσχημα, εεε;;;

Πρωινοί τύποι στο σχολείο (VBI)...

Αισίως φτάσαμε στην τέταρτη μέρα των πανελλαδικών εξετάσεων των ΤΕΕ.
Είμαστε στο σχολείο. Έτοιμοι. Στις θέσεις μας.

Για να μη λέτε οτι οι καθηγητές δεν δουλεύουν... :)

Ελπίζω τα παιδιά να γράφουν καλά...

Ναι, θα δω και τον Robert Plant...

Ευτυχώς προλαβαίνω...
Στις 28 του μήνα ανεβαίνω Θεσσαλονίκη, οπότε προλαβαίνω να δω το live του αγαπημένου Robert Plant στη Μονή Λαζαριστών στις 30.


Ενδιάμεσα, στις 29, θα πρέπει να παρουσιαστώ σε κάποιο σχολείο της περιφέρειας του νομού Σερρών. Δεν ξέρω που θα τοποθετηθώ, αλλά είμαι προετοιμασμένος για το καλύτερο και για το χειρότερο.

- Τα επόμενα 2-3 χρόνια που έρχονται (θέλω να πιστεύω) θα είναι γεμάτα οδήγηση. Οδικώς το πρωΐ από Θεσσαλονίκη για Σέρρες, οδικώς και η επιστροφή το μεσημέρι. Άντε, γιατί στο νησί δυο χρόνια ξέχασα να οδηγώ (δεν ήταν κι άσχημα...). -

Στις 3 Ιουλίου έχουμε και το ταξιδάκι στη Μαλακάσα. Να δούμε και τους Metallica, που δεν τους έχουμε ξαναδεί. Παρεΐστικο ταξιδάκι, θα κατέβουμε τρία άτομα με αμάξι, να γουστάρουμε.

Πάει κι αυτή η σχολική χρονιά. Για την επίδοση των μαθητών και τις εξετάσεις, θα τα πουμε σε άλλο post.

Καλά μπάνια, παιδιά!!!!!!!

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ

"ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ"

«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ


ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων

(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").



ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ

Ποίηση...

Στο σχολείο έχουμε μια αξιόλογη βιβλιοθήκη.
Κάπου - κάπου, πετάγομαι και δανείζομαι βιβλία.
Επιστημονικά, παιδαγωγικά, μελέτες, φυσική και ποίηση.

Το τελευταίο που δανείστηκα ήταν μια συλλογή από ποιήματα του Τίτου Πατρίκιου.
"Τίτος Πατρίκιος, Ποιήματα Ι, 1948 - 1954", από τις εκδόσεις Θεμέλιο.

Γραμμένα σε μια εποχή μακριά απο τη δική μας, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου.
Κι όμως τόσο κοντά σε μας.

Πόλλα ποιήματα είναι πολιτικά, εξορία και επανάσταση.
Άλλα αγάπης και εμπιστοσύνης.
Αξίζει να διαβάσετε αυτόν τον ποιητή.

"Causa"

Κάθε που ξημερώνει
μισώ τη μέρα
που μ' εμποδίζει
να σε σκέφτομαι

"Ποινή"

Κάθε που θέλω να τιμωρήσω τον εαυτό μου
λιγοστεύω τις φορές που σε κοιτάω.

Τίτος Πατρίκιος


ΥΓ.: Η ποίηση είναι ένας κόσμος δύσκολος, που άργησα να τον ανακαλύψω.
Αν υπομείνεις και μπεις μέσα, τότε θα σου προσφέρει υπέροχα ταξίδια.
Με λίγες μόνο λέξεις.

Λόγω βροχής...

Λόγω βροχής και χάλια καιρού, έμεινα μέσα σήμερα.
Οπότε, για να περάσει ευχάριστα η μέρα, έφτιαξα τα παρακάτω:


1.Don't cry



2. Stairway to heaven



ΥΓ.: Χωρίς πεταλιέρες, μόνο ενισχυτάκι Marshall...

One rainy day...

Ξύπνησα αργά. Άκουγα τις ψιχάλες και ταξίδευα.

Από τον καύσωνα των προηγουμένων ημερών, τα μπάνια, τις ομπρέλες και τα αντιηλιακά,
γυρίσαμε σε μια μέρα φθινοπωρινή.
Μελαγχολική, σοβαρή, που σε βάζει σε σκέψεις.

Μέσα από τις κουβέρτες μου σκεφτόμουν τα παιδιά που ξεκίνησαν σήμερα τις πανελλαδικές.

Η δουλειά μιας ολόκληρης χρονιάς πρέπει τώρα να δώσει καρπούς.
Το άγχος να γίνει ώθηση.
Το μέλλον να γίνει οδηγός.

Καλή επιτυχία, παιδιά...

Τι μουσική ακούν οι μαθητές;

Ακούω στον Mplayer κάτι παλιές rockιές και αναρωτιέμαι:
ακούει κανένας μαθητής μου παλιό rock;
Και άρχισα να το φιλοσοφώ...

Όταν ήμουν μαθητής (στο λύκειο κυρίως), ακούγαμε πολύ ελληνικό rock. Τρύπες, Σιδηρόπουλο, Σπαθιά, Μωρά στη Φωτιά και όλα τα σχετικά. Ήταν η εποχή τέτοια. Άνθιση του ελληνικού rock. Σιγά σιγά γυρίσαμε τα αυτιά μας και σε ξένα συγκροτήματα. Καινούρια και παλιά.
Heavy metal ακούγαμε από το γυμνάσιο.

Η μουσική ήταν κάτι που μας απασχολούσε πάρα πολύ. Τι μουσική ακούμε, στέκια, νέες κυκλοφορίες, συναυλίες (θέατρο δάσους - ψηλά, πίσω από το θέατρο με ρετσίνες), στίχοι, κιθάρα και τέτοια. Η μουσική που άκουγες ήταν ένας τρόπος να ξεχωρίσεις από τους άλλους και έπαιζε έναν πολύ σημαντικό ρόλο σε εκείνη την ηλικία.

Υπήρχε βέβαια και το mtv. Άκουγες, έβλεπες, μάθαινες, ψαχνόσουν.

Έτσι είχαμε αυτούς που άκουγαν rave, άλλους trance, άλλους λαϊκά, άλλους μόνο metal, άλλους rock, αλλους μόνο nirvana (!!!), απ' όλα είχε ο μπαξές. Βέβαια υπήρχαν και άτομα που ήταν ψιλοαδιάφορα με τη μουσική και άκουγαν ότι έπαιζαν οι ραδιοφωνικοί σταθμοί.

Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει.

Τα ιδιωτικά κανάλια έχουν υπερισχύσει. Ό, τι δείχνουν γίνεται σουξέ. Όλα μασημένη τροφή. Ποιο σουξέ θα βγάλει ο Φοίβος, ποιο ο Καρβέλας (vas vas vas o paraskevas) και ποια θα είναι τα νέα είδωλα που θα φτιάξει το star. Fame story και Dream show, showbiz και celebrities.

Τα πράγματα είναι πιο δύσκολα τώρα. Πρέπει να ψαχτείς περισσότερο, να πασχίσεις για να μάθεις για τη μουσική που σου αρέσει. Να χρησιμοποιήσεις το internet, να έχεις κάποιον να σε καθοδηγεί. Να ψάχνεις για νέες κυκλοφορίες, να ρωτάς, να ενδιαφερεσαι...

Από αυτά που βλέπω στο σχολείο εδώ και δύο χρόνια, παρατηρώ ότι το 70% των μαθητών ακούει τα σουξέ της εποχής. Λίγο απ' όλα, χωρίς ποιοτικό όριο. Ό, τι δείχνει η τηλεόραση. Λίγα ξεφεύγουν από τον κανόνα αυτό.
Όσα ακούν κάτι άλλο, ψάχνονται και ακούν αποκλειστικά σχεδόν ένα είδος μουσικής, rock, metal, hip hop,μόνο ξένα (pop) κτλ.

Η διαφορά με τα δικά μου χρόνια είναι ότι τώρα οι μουσικές προτιμήσεις έχουν ομογενοποιηθεί.
Δεν υπάρχουν οι λεκτικοί καβγάδες των μεταλλάδων με τα πανκιά, των σκυλάδων με τους raveάδες κτλ. Χάθηκε αυτός ο χαβαλές. Χάνεται και η μουσική παιδεία. Λίγοι ξέρουν τους Zeppelin, τους Depeche Mode και τον Χατζηδάκη, όλοι όμως ξέρουν τη Βέρα Λάμπρου και την Μαλάμω.


Πάντως πιστεύω ότι όλα τα παιδιά αργότερα ψάχνονται περισσότερο και τα πράγματα βελτιώνονται.

ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ...

Οι μεταθέσεις βγήκανε. Μετά από πολύ καιρό αναμονής.

Δύσκολα τα πράγματα. Λίγες οι μεταθέσεις πληροφορικάριων, στα ύψη οι βάσεις.
Οι περισσότεροι δεν πήραν την πολυπόθητη μετάθεση.
Εγώ τα κατάφερα.
Δέκατη επιλογή μου.

Σέρρες.
Σε γνωστά εδάφη, αφού από εκεί είναι οι γονείς μου.

Άρα, το blog αρχίζει να μαζεύει τα πράγματά του.
Του χρόνου θα βρίσκεται κάπου μεταξύ Θεσσαλονίκης και Σερρών.

Καλή τύχη σε όλους.
Και στους μετατιθέμενους και στους μη.

Θα μου λείψει το νησί.
Το μόνο σίγουρο.

London

Ναι.
Κλείσαμε για Λονδίνο.
Όχι τώρα.
Τα Χριστούγεννα.

Nothing heals me like you do
Nothing falls like London Rain

Heathernova

There's nothing like London in the rain,
There's nothing like falling from a moving train,

You know the killer's changed, the killer's changed, the killer's change,
Oh but he kills the same, he kills the same, he kills the same,

I belong back in London,

There's nothing like waiting for your call,
There's nothing like shaking in the Albert Hall,

You know the killer's strange, the killer's changed, the killer chain,
Oh but he kills the same, he kills the same, he kills the same,

What are we doing here?
Isn't everything clear?

I belong back in London,
I belong back in London,
I belong back in London,

Puressence

I won't be the one to disappoint you (Λήμνος pt1)...

Οι μέρες περνάνε γρήγορα.
Πέρασε και η Πρωτομαγιά, έγινε η ημερήσια εκδρομή του σχολείου στη Σαμοθράκη (ναι, περάσαμε τέλεια), μπήκαν τα τελευταία διαγωνίσματα, πάει κι αυτή η βδομάδα.

Τα παιδιά στο σχολείο δύσκολα συμμαζεύονται, το μυαλό τους ταξιδεύει. Η χρονιά τελειώνει και η τρίτη λυκείου απολαμβάνει τις τελευταίες μέρες ξεγνοιασιάς.

Το τμήμα μου με ρωτάει αν θα είμαι και του χρόνου καθηγητής τους. Ρωτάνε αν θέλω να φύγω.
Δεν ξέρω τι να τους πω.
Σίγουρα, περιμένω την μετάθεση πως και πως, αλλά μ' αυτά τα παιδιά έχω δεθεί.
Τα ξέρω από πέρσι, τα έχω μαλώσει, τα έχω βγάλει έξω από την τάξη, με έχουν νευριάσει.
Όμως, έχω κάνει πλάκες μαζί τους, τα έχω βοηθήσει, έχω πάει εκδρομή μαζί τους, έχω χορέψει μαζί τους, νιώθω κοντά τους.

Ίσως να΄ναι η τελευταία χρονιά στο νησί. Το χαίρομαι όσο μπορώ.


You know what it's like when you're new to the game but I'm not,
I won't be the one to disappoint you,
I won't be the one to disappoint you anymore

Αυτή θέλω...

Έτσι στο άσχετο, το θυμήθηκα.
Μου άνοιξε η όρεξη με τα ψάρια.

Αυτή θέλω.




Κι αυτή.




Rory Gallagher και Jimmy Page.

Do you read me???

Χταποδάκι και κουτσομουρίτσα...

Βγήκαμε βολτούλα στο λιμάνι και ως κοιλιόδουλοι που είμαστε, μόλις φάνηκε η τράτα, ορμήξαμε.
Πολύς κόσμος στην ουρά για να αγοράσει φρέσκο ψαράκι.
Τα ψάρια χοροπηδάνε στις ψαροκασέλες και εμάς μας τρέχουνε τα σάλια, αφού τα φανταζόμαστε τηγανισμένα ή ψημένα στα πιάτα μας.
Πήραμε λίγες κουτσομούρες και ένα χταποδάκι. Ολόφρεσκα.
Είμαι σε αναμονή της ψαροφαγίας.
Περιμένω να τηγανιστούν τα ψάρια και να βράσει στο κρασάκι του το χταποδάκι.
Λίγο ουζάκι, μπαλκονάκι, κουβεντούλα...
Όλα καλά.



ΥΓ.: Οι μεταθέσεις πότε θα βγουν;

Ναι, περάσαμε τέλεια...

Είναι μια μοναδική εμπειρία.
Να συνοδεύεις μια σχολική πολυήμερη εκδρομή και να είναι απόλυτα επιτυχημένη.
Να γίνεσαι ένα με τους μαθητές σου, να γυρίζεις πίσω στο χρόνο και να θυμάσαι τα μαθητικά σου χρόνια.
Να νιώθεις το άγχος τους, την αγωνία τους, την αφέλειά τους, την ευχαρίστησή τους, την κούραση τους, τα πάντα.
Να ακούς τα σχόλια τους, τα αστεία τους, τις εξυπνάδες τους, τα παράπονά τους, τις παρατηρήσεις τους, το γέλιο και το κλάμα τους.
Να βγαίνεις βόλτα μαζί τους, να τους βοηθάς στα ψώνια τους, να τρώς μαζί τους, να πίνεις καφέ μαζί τους, να χορεύεις, να τους μαλώνεις.

Όλα είναι μοναδικά.

Βέβαια, πάντα είσαι ο καθηγητής τους. Πρέπει να μην υπερβούν τα όρια. Και γι αυτό είσαι εσύ ο υπεύθυνος.

Η εκδρομή μας ήταν τέλεια. Τα παιδιά πέρασαν υπέροχα. Οι εκπαιδευτικές μας εξορμήσεις ήταν πολυ ενδιαφέρουσες και τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν.
Θεσσαλονίκη (πολύ περπάτημα), Βεργίνα, Νάουσα, Έδεσσα, Πλανητάριο - Προσομοιωτής, Magic Park ...
Χωρίς κανένα παράπονο τα παιδιά έκαναν πολλά χιλιόμετρα, ήταν άριστα στο ξενοδοχείο και διασκέδαζαν με την ψυχή τους στις βραδυνές εξόδους μας.

Μακάρι να είναι έτσι πάντα όλες οι σχολικές εκδρομές...

Φεύγω πίσω Θεσσαλονίκη (με τους μαθητές μου...)

Είμαστε έτοιμοι για την 4ήμερη εκδρομή. Όλα έχουν γίνει στην εντέλεια, είμαστε απολύτως τυπικοί με τις υποχρεώσεις μας ως καθηγητές και σχολείο.
Μετά από μήνες τρεξίματος με πρακτορεία, διευθύνσεις, εισιτήρια, βεβαιώσεις, νόμους κτλ. τώρα είμαστε απολύτως έτοιμοι. Τελικά πολύ τρέξιμο αυτές οι εκδρομές.
Δεν πειράζει όμως. Χαλάλι τους.
Άυριο, λοιπόν, σαλπάρουμε για Θεσσαλονίκη. Πρωί-πρωί.
Ας ελπίσουμε να περάσουμε τέλεια (κυρίως τα παιδιά)!

Θα πάρω το καράβι μου, στην τσέπη χαρτζιλίκι...
κι απόψε τα ξημερώματα θα ρθω Θεσσαλονίκη...

Καλό Πάσχα!!!

Καλό Πάσχα σε όλους!!!

Κοινότυπος χαιρετισμός, αλλά απαραίτητος.

Εδώ και μια εβδομάδα βρίσκομαι Θεσσαλονίκη. Ήρθαμε αεροπορικώς και προσπαθούμε να απολαύσουμε τις 15 ημέρες των διακοπών μας. Θέλουμε να γυρίσουμε την πόλη μας και να την ξαναθυμηθούμε, αφού εδώ και δυο χρόνια λείπουμε στη Λήμνο. Βέβαια, δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα, αλλά και οι παραμικρές αλλαγές που πέφτουν στο μάτι μου, μου φαίνονται μεγάλες.

Η πόλη αλλάζει αργά, το ίδιο και εμείς.

Βγήκα χθες με παλιούς συμφοιτητές για καφέ. Με κάποιους είχα να βρεθώ πολύ καιρό. Δεν έχουν αλλάξει σχεδόν καθόλου. Όλοι ίδιοι και απαράλλαχτοι, μαζί κι εγώ. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι οι ζωές μας. Ο καθένας τον δρόμο του. Ο καθένας έχει πάρει την ζωή του στα χέρια του και προχωράει...

Άσχετο. Πόσα λεφτά θα φάμε πάλι φέτος σε συναυλίες;;;;

1η απόπειρα (ελπίζω όχι τελευταία)...

Μ' αρέσει να διαβάζω βιβλία. Κάπου κάπου προσπαθώ να γράψω και κάτι. Μικρά κείμενα, στίχους, κτλ. Για την πλάκα μου.
Με πολλή σκέψη και μεγάλη επιφύλαξη θα postάρω ένα μικρό κειμενάκι.
Μη με παρεξηγήσετε...

---------------------------------------------------------------------------------------

Μια λευκή κόλλα χαρτιού μπροστά μου. Προσπαθώ να την μυρίσω, μα δεν μπορώ. Προσπαθώ να την πιάσω, μα δεν μπορώ. Προσπαθώ να την φιλήσω, μα δεν μπορώ. Προσπαθώ να την τσαλακώσω, μα δεν μπορώ.

Περπατάω πλάι στη θάλασσα, οι πατούσες μου νιώθουν την αλμύρα της. Περνάει από τα πόδια μου και φτάνει μέχρι τα μηνίγγια μου. Είμαι αλμυρός και το ξέρω. Είναι απόγευμα, περιμένω τον ήλιο να δύσει και προχωρώ. Απέραντη ακρογιαλιά, λεπτή, δροσερή άμμος και απαλό κυματάκι. Κοιτάζω ψηλά και βλέπω θάλασσα. Σαν αντανάκλαση. Σφίγγομαι. Τεντώνω τα δάχτυλα μου, είμαι μόνος. Που είναι τα σύννεφα, ο ουρανός, ο ήλιος;

Η από πάνω θάλασσα δεν είναι ήρεμη. Φυσάει, πελώρια κύματα ακούγονται. Κάποιες ψιχάλες νιώθω στο μέτωπό μου. Την βλέπω να κατεβαίνει, με πλησιάζει, φωνάζει, με απειλεί…

Καθώς με πλησιάζει η πάνω θάλασσα, παίρνω την σημαντική απόφαση• βουτάω στην θάλασσα μπροστά μου. Βυθίζω το κεφάλι μου, ο εγκέφαλος μου δεν λειτουργεί μέσα στο νερό, τα μάτια μου κλείνουν. Κρατάω την ανάσα μου όσο μπορώ, κουνώ χέρια και πόδια, προχωράω μερικά μέτρα και βγαίνω στην επιφάνεια. Ξαναπαίρνω μεγάλη ανάσα, η πάνω θάλασσα σχεδόν με έχει φτάσει – είναι δέκα μέτρα πάνω μου και φτάνει με μεγάλη ταχύτητα. Σε λίγα δευτερόλεπτα οι θάλασσες θα ενωθούν, θα γίνω κι εγώ ένα μ’ αυτές. Ποια όμως θα υπερισχύσει; Η ήρεμη ή η φουρτουνιασμένη; Κι εγώ μέσα τους και αυτές μέσα μου.

Βουτάω το κεφάλι μου ξανά, γυρίζω ανάσκελα και κοιτάζω την από πάνω να με φτάνει. Κλείνω τα μάτια, κλείνω τα αυτιά, κλείνω τη μύτη, κλείνω το στόμα, μαζεύω τα χέρια… Ανοίγω την ψυχή μου, είμαι ανοιχτός και δεν σκέφτομαι…

Έρχεται. Πάρτε με. Είμαι εσείς. Είστε εγώ.

Ξυπνάω κι έχω μια μεγαλοπρεπή στύση…

12/06/2006 Λήμνος (c) ---------------------------------------------------------------------------------------------------

ΥΓ.: Χθες, μετά την γιορτή του σχολείου, κάναμε ένα πολύ καλό τσιμπούσι με σπιτικά φαγητά και δικά μας ούζα και τσίπουρα. Χορέψαμε, τραγουδήσαμε και περάσαμε τέλεια.
Να το ξανακάνουμε παιδιά! (Δευτέρα μετά το σχολείο :)

Έτσι γράφονται τα LOST...

Για όσους θέλουν να γίνουν επιτυχημένοι σεναριογράφοι...

Μ' αρέσουν τα λαϊκά...

... αλλά προτιμώ τα πιο βαριά.

Επειδή ανυπομονώ να ανέβω Salonica και να αγοράσω ένα εισιτήριο για Rockwave, είπα να γράψω κάτι σχετικό...





ΥΓ.: Είμαστε όλοι εις αναμονή των μεταθέσεων..
Για να δούμε, για που θα μετακομίσουν μερικά blogs ???

Take 7 from me (Cinema)...

Ακολουθώντας πιστά την εντολή του dtsomp, αναφέρω παρακάτω τις αγαπημένες μου ταινίες (Η επιλογή έγινε βάσει της εντύπωσης που μου έκανε η κάθε ταινία, όταν την πρωτοείδα. H σειρά δεν παίζει ρόλο):

1) Lord of the Rings. Απλά, χάζεψα όταν την είδα. Και έγινα φαν.
2) Amelie. Τελικά υπάρχουν ωραία παραμύθια. Και το να ονειροπολείς είναι αναγκαίο.
3) Kill Bill. Πάντα μου άρεσαν οι δουλειές του Ταραντίνο, αλλά σ' αυτήν την περίπτωση έμεινα με το στόμα ανοιχτό.
4) Usual Suspects. Ημουν νεαρός έφηβος όταν είδα την ταινία και κατάλαβα ότι υπάρχουν ταινίες που δεν μπορείς να μαντέψεις το τέλος...
5) Της Κακομοίρας. Ακόμα το βλέπω, όποτε το βρω μπροστά μου. Οι καλύτερες ατάκες του ελληνικού κινηματογράφου... (Ζήκος for ever)
6) Requiem for a dream. Νομίζω ότι το στομάχι μου πονούσε αρκετή ώρα μετά την ταινία. Πέφτεις, πέφτεις και δεν σταματάς πουθενά...
7) Matrix. Με μάγεψε η ιδεα της εικονικής πραγματικότητας. Πάντως η ταινία έχει μερικά πολύ βαθιά νοήματα...

Παρακαλώ να ακολουθήσουν οι γνωστοί - άγνωστοι (και όχι απαραίτητα 7):
menkatsa
efrizos
trikalos
fantus

ΥΓ.: Υπάρχουν και πολλές άλλες ταινίες που τις θεωρώ αριστουργήματα, αλλά αυτές τις είδα μεγαλύτερος και τις εκτίμησα κυρίως από καλλιτεχικής απόψεως. Οι παραπάνω (συν πέντε - έξι ακόμα) απλώς μείνανε για πάντα στο μυαλό μου.

Πάμε Μυτιλήνη...

Αύριο φθάνω Μυτιλήνη. Μια παρέα εκπαιδευτικών, λόγω μιας συνέντευξης τη Δευτέρα το πρωί, οργανώσαμε ένα τριήμερο ταξιδάκι στη Μυτιλήνη!
Ελπίζω να δω και τους συναδέλφους-συμφοιτητές μου και την ξαδέρφη μου!
CU in Lesvos...

Περασμένα ναι, ξεχασμένα όχι (cartoons)...

Μερικές από τις παλιές παιδικές σειρές που έβλεπα όταν ήμουνα μικρός.
Με το θέμα είχα ασχοληθεί και παλαιότερα, τώρα βρήκα και κάτι videάκια:



1.ΦΡΟΥ ΦΡΟΥ
Ξέρατε ότι ο ΦΡΟΥ ΦΡΟΥ λέγεται PUMUCKL (μπέρδεψα τη γλώσσα μου...);



2.ΝΙΛΣ ΧΟΛΓΚΕΡΣΟΝ
All time classic...



3.Ο ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΕ 80 ΜΕΡΕΣ
Ο παιδικός μου ήρωας, ο Φιλέας Φογκ...



4.ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
Όχι τόσο γνωστό, αλλά το θυμάμαι πολύ έντονα. Το τραγούδι των τίτλων το έλεγε η Βίσση (είναι αυτό που ακούγεται κι εδώ, αλλά με ελληνικούς στίχους...)

LOST the final episode...

Για όσους περιμένουν πως και πως μια απάντηση για το "LOST"...

Τι είδα χθες βράδυ...

...κοιτώντας τον ουρανό:

• Σε μια υπέροχη συνάντηση, η Σελήνη ήταν παρεούλα με την Αφροδίτη. Δίπλα-δίπλα, εμφανίστηκαν μετά το ηλιοβασίλεμα και κατέβαιναν σιγά-σιγά μέχρι να χαθούν πίσω από το κάστρο της Μύρινας. Απλά υπέροχο.
• Την Ανδρομέδα (Μ31). Ο κοντινότερος στον δικό μας (Milky Way) γαλαξίας ήταν ακριβώς απέναντι από το μπαλκόνι μου. Έβγαλα το τηλεσκόπιο, έψαξα λίγα λεπτά και, τσουπ, νάτος, μπροστά μου. Είναι πολύ παράξενο να βλέπεις με τα ματάκια σου κάτι που βρίσκεται δυόμισι περίπου εκατομμύρια έτη φωτός μακρυά από μας. Κάποιες φορές το μυαλό μας απλώς δε φτάνει...

ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ - Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Άντε, μες στης γης το πυρωμένο κέντρο,
άντε, δυο πουλιά φιλιούνται σ' ένα δέντρο.
Άντε, πέφτει λάβα, λάβα απ' τα φιλιά τους
άντε και φτερά απολιθωμένα απ' τα κορμιά τους.

Άντε, κει μακριά, μακριά στην Ανδρομέδα
άντε, πίνουν τσίπουρο και τρων λακέρδα
άντε, κάτι όντα περίεργα κι ωραία
άντε, πού 'ναι μόνα και ψάχνουν για παρέα.

Άντε, κει ψηλά στην άκαρπη Μελούνα
άντε, φύτρωσε, φύτρωσε μια παπαρούνα
άντε, που 'χει στόμα, στόμα και δαγκάνει
άντε, κι όλο λέει πως δεν το ξανακάνει.

Άντε, κει βαθιά, βαθιά στα σωθικά μου
άντε, κάτι γίνεται κυρά μου.
Άντε, χίλια άλογα τυφλά γυρίζουν,
άντε, έξοδο ζητάν και μ' αλωνίζουν.

Άντε, δω σιμά, κοντά δυο μέτρα βάθος,
άντε, λεν πως φυλακίζουνε το πάθος.
Άντε, ρίχνουν χώμα, με λουλούδια ραίνουν
άντε, και θαρρούν, θαρρούν πως ξεμπερδεύουν.

Take five from me...

Συνεχίζω και 'γω την πυραμίδα (μετά από το κάλεσμα της ka8y), ακούγωντας jazz και το Take Five των Dave Brubwck Quartet:

1) Είμαι μοναχοπαίδι. Αυτό σημαίνει ότι είμαι εσωστρεφής, λιγομίλητος και έχω κάποια προβλήματα επικοινωνίας (αρχίζω να με φοβάμαι ...)
2) Είμαι 112 κιλά. Είμαι δηλαδή huge guy...
3)Γράφω τραγούδια (στίχους και μουσική). Προσφάτως, άρχισα να γράφω και διάφορα διηγήματα.
4)Είμαι καθηγητής Πληροφορικής, αλλά υπολογιστή αγόρασα στα 18 μου. Κακό αυτό, ε;
5)Είμαι φανατικός Παοκτσής, αλλά κανείς (σχεδόν) δεν ξέρει ότι όταν ήμουν μικρός - μέχρι τα 8 μου - υπήρξα και Ολυμπιακός, Άρης, Ηρακλής και ΟΦΗ!!!

Καλούνται να ακολουθήσουν (αν θέλουν φυσικά) οι παρακάτω:

1) menkatsa
2) efrizos
3) trikalos
4) ch4os 4rch1tect
5) Βαριεστημένα Τούβλα

Ναι, θα 'ρθουνε κι αυτοί (METALLICA)!

Και οι Metallica φέτος στην Αθήνα!!!
Headliners στο φετινό Rockwave, στις 3 Ιουλίου.

ΤΙΜΕΣ:

Οι τιμές των εισιτηρίων στα εκδοτήρια για την συγκεκριμένη ημέρα του Rockwave στην προπώληση θα έχουν ως εξής:
PL1: Όρθιων - Διακεκριμένη περιοχή: 100 Euro
PL2: Όρθιων - Pitch A: 80 Euro
PL3: Όρθιων - Γενική Είσοδος: 60 Euro

(Πηγή:www.rocking.gr)

Άντε, να τους θυμηθούμε...

<

Αν είσαι καλός ψαράς...

Είναι αυτό που λέμε "να, τόσο, με το συμπάθειο..."


Συγχαρητήρια στον Αλέξη, που πάλευε μέρες με τα κύματα και τους αέρηδες της Λήμνου (από τη στεριά, βέβαια...)



ΥΓ.:Βοήθεια έδωσε και ο Μάκης

Γρίπη ή ίωση ή πυρετός=Τάβλα...

Από χθες το βράδυ είμαι τάβλα. Ο πυρετός δε λέει να πέσει.
Όχι τίποτα φοβερό, 37.5, 37.8 το πολύ. Είναι σπαστικό όμως που δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.
Νιώθεις αδύναμος, πονάνε τα κόκκαλά σου, βήχεις, είσαι με το χαρτομάντηλο στο χέρι και ζητάς συνέχεια τσάι από τη γυναίκα σου.
Στο σχολείο μας, κάθε βδομάδα αρρωσταίνει και κάποιος συνάδελφος. Με τη σειρά το πάμε. Πίστευα ότι θα τη γλιτώσω, αλλά δεν μου κατσε.

Έτσι, λοιπόν, αυτό το ΠΣΚ με βρίσκει μέσα. Και να τι κάνω για να περάσει η ώρα:

• Προσπαθώ να διαβάσω κανένα βιβλίο. Μου κάθησε το φλουρί (μαζί με έναν συνάδελφο) στην κοπή της πίτας στο σχολείο και κέρδισα ένα βιβλίο.
• Βλέπω μανιωδώς LOST (έχω μείνει πίσω, το ξέρω :)
• Πίνω τσάγια, πολλά τσάγια...
• Σήμερα θα δω ένα DVD με τον αγαπημένο μου, Ηρακλή Πουαρό
• Ακούω αθλητικά (ΕΡΑ Σπορ)
• Προσπαθώ να βοηθήσω στις δουλειές του σπιτιού...
• Σερφάρω, σερφάρω, σερφάρω, που πηγαίνω...
• Προσπαθώ να παίξω κιθαρίτσα...

Καλά που είναι και η monix και με περιποιείται...

Παλιά στο Περιστέρι...

Ήταν Οκτώβρης του '99.
Εκδρομή με το Empire, δύο λεωφορεία.
Ξεκίνημα πρωί πρωί.
Για να δούμε τους Maiden. Περισσότερο όμως τους Maiden με τον Dickinson και τον Smith.

Η συναυλία ήταν κορυφαία. Το γήπεδο στο Περιστέρι γεμάτο.
Αλλά...

Δείτε το παρακάτω videaki για να καταλάβετε ότι ανόητοι υπάρχουν παντού...

Φέτος (αν πάμε) ελπίζω να περάσουμε εξίσου τέλεια...

Koyaanisqatsi:Life out of balance

Είναι κάτι διαφορετικό.
Μια άλλη οπτικοακουστική εμπειρία.

Koyaanisqatsi: Life out of balance


Μια ταινία παραγωγής 1982 του Godfrey Reggio με μουσική του Phillip Glass.
Αποτελείται από εικόνες και μουσική μόνο.
Όχι διαλόγους, όχι σενάριο. Δεν είναι όμως documentary.

Αγνοούσα την ύπαρξη του, ώσπου μια μέρα ένας φίλος μου το έδωσε να το δω.
Έπαθα πλάκα. Εικόνες από τη φύση, από τις πόλεις, από τη ζωή μας.
Πακέτο με μια υπέροχη μουσική επένδυση.

Αν πέσει στα χέρια σας, δείτε το.
Θα με θυμηθείτε...

Koyaanisqatsi
www.koyaanisqatsi.org

1η προσπάθεια...

Σολάκι με πεταλιέρα Behringer XV-Amp (φτήνια ρε παιδιά :))





Θα ακολουθήσει post με την καινούρια πεταλιέρα...

Άρθρο 16.-

Χθες το πρωί, στη Μύρινα, έλαβε χώρα μια εκδήλωση-συζήτηση για την αναθεώρηση του άρθρου 16. Η εκδήλωση είχε σκοπό να ενημερώσει καθηγητές, μαθητές, γονείς για τη διαδικασία αναθεώρησης του συντάγματος και κυρίως για τα άρθρα 16 (περί μη κρατικών πανεπιστημίων), άρθρο 24 (περί δασών) και άρθρο 103 (περί εργασιακών σχέσεων στο Δημόσιο).
Ομιλητές ήταν η Κα Τουλούμη, πανεπηστημιακός και μέλος της ΠΟΣΔΕΠ και ο Κος Κοτσυφάκης, υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων της ΟΛΜΕ.

Μετά από μια πολύ εποικοδομητική συζήτηση, λύθηκαν πολλές απορίες και έγινε κατανοητή σε όλους η σκοπιμότητα της αναθεώρησης του άρθρου 16 (που καμμιά σχέση με την βελτίωση της παιδείας δεν έχει) και η ανάγκη αντίδρασης του εκπαιδευτικού κόσμου.

Δεν θα αναλύσω, ούτε θα αναφέρω κομμάτια από τη συζήτηση. Για όποιον θέλει να ενημερωθεί και να καταλάβει που οδηγείται η ανώτατη εκπαίδευση στην Ελλάδα, ας τσεκάρει αυτά: Άρθρο 16, ΠΟΣΔΕΠ.


Θα ήθελα να σταθώ μόνο σε ένα πράγμα.
Στην προσέλευση του κόσμου.
Γύρω στα 20 -25 άτομα μόνο.
Κανένας γονέας, κανένας μαθητής, μόνο οι γνωστοί καθηγητές.


Άραγε, κανείς δεν νοιάζεται για το μέλλον των παιδιών του;
Όσοι βολεύτηκαν, βολεύτηκαν.
Για τους επόμενους τι μας νοιάζει...

IRON MAIDEN, 11 Μαρτίου...

Αθήνα - Φάληρο.
11 Μαρτίου 2007.
Iron Maiden.


"Iron Maiden have confirmed that they will be playing a headline show in Athens on Sunday March 11th 2007 as part of a short run of dates in mid March which include Dubai Desert Rock Festival and two more shows soon to be announced on ironmaiden.com.

The venue is the 10,000 capacity Faliro Pavilion Indoor Arena in Athens and tickets for the show will be going on sale on Tuesday 16th January.

Says Bruce Dickinson
'Greece has always given us such great support and we understand that 'A MATTER OF LIFE AND DEATH' was the number one album for 4 weeks and we will of course be playing some songs from that album . We were sadly unable to arrange a date in the first part of the tour so we are all very pleased to be now able to play in Athens and we expect to bring with us the full staging we have been using so far on this tour . The Greek audiences are amongst the craziest anywhere and we look forward very much to playing the show. And so of course does Eddie' "

Απ' το επίσημο site.

Μαζεύουμε λεφτά (55 ευρώ η προπώληση) και ευελπιστούμε να είμαστε εκεί...



The live that Maiden do...

Άντε και καλή τύχη, μάγκες...

Σήμερα πήγα να δω μια πρόβα.
Πρόβα μουσική, από heavy συγκρότημα.
Μέλη της μπάντας είναι κάποιοι μαθητές μου.

1η Λυκείου, μπόμπιρες δηλαδή, αλλά με πάθος για τη μουσική.
Όλη τη μέρα με mp3 στα αυτιά και αυτοματοποιημένες κινήσεις σαν να παίζουν με φανταστική κιθάρα ή ντραμς.
Δεν είναι ακόμα έτοιμοι μουσικοί, αλλά έχουν μεράκι να γίνουν.

Η heavy metal είναι δύσκολη μουσική και τα παιδιά ίσως νιώθουν μια άρνηση από τους συνομίλικούς τους. Έτσι για μένα ήταν μια ευκαιρία να τους δείξω ότι αν κάτι τους αρέσει, πρέπει να το κυνηγήσουνε.


Θυμήθηκα τη δική μου εφηβεία. Ήρθα έτσι στη θέση τους.
Μια επικρότηση από έναν καθηγητή τους, νομίζω ότι θα τους κάνει να νιώσουν ότι αυτό που κάνουν αξίζει τον κόπο.

Επιστροφή στα πάτρια εδάφη...

Γιατί, όπου γης και πατρίς...

Μετά από αποχή πολλών ημερών (και χωρις ADSL), επιστρέφουμε στο νησί και στο blog.

Επιστρέφω και

• Δεν υπάρχει monitor
• Η οικοδομή μπροστά από το σπίτι μας είναι στον 1ο όροφο (μπετά)
• Έχουμε πάλι απεργίες (άρθρο 16)
• Έχω καινούρια πεταλιέρα (BOSS GT-8)
• Έχω μια ακόμη ηλεκτρική κιθάρα (μεταχειρισμένη OLP)
• Έχω αφηνιασμένους μαθητές (καλό αυτό, να ανάψουνε τα αίματα :)
• Η Μύρινα είναι ακριβώς ίδια
• Αντί για χειμώνα, έχουμε καλοκαίρι
• Βρήκα πάλι την καλή συναδελφική παρέα

Καλή χρονιά σε όλους!!!
Keep blogging!!!