Οι μέρες περνάνε γρήγορα.
Πέρασε και η Πρωτομαγιά, έγινε η ημερήσια εκδρομή του σχολείου στη Σαμοθράκη (ναι, περάσαμε τέλεια), μπήκαν τα τελευταία διαγωνίσματα, πάει κι αυτή η βδομάδα.
Τα παιδιά στο σχολείο δύσκολα συμμαζεύονται, το μυαλό τους ταξιδεύει. Η χρονιά τελειώνει και η τρίτη λυκείου απολαμβάνει τις τελευταίες μέρες ξεγνοιασιάς.
Το τμήμα μου με ρωτάει αν θα είμαι και του χρόνου καθηγητής τους. Ρωτάνε αν θέλω να φύγω.
Δεν ξέρω τι να τους πω.
Σίγουρα, περιμένω την μετάθεση πως και πως, αλλά μ' αυτά τα παιδιά έχω δεθεί.
Τα ξέρω από πέρσι, τα έχω μαλώσει, τα έχω βγάλει έξω από την τάξη, με έχουν νευριάσει.
Όμως, έχω κάνει πλάκες μαζί τους, τα έχω βοηθήσει, έχω πάει εκδρομή μαζί τους, έχω χορέψει μαζί τους, νιώθω κοντά τους.
Ίσως να΄ναι η τελευταία χρονιά στο νησί. Το χαίρομαι όσο μπορώ.
You know what it's like when you're new to the game but I'm not,
I won't be the one to disappoint you,
I won't be the one to disappoint you anymore
Your head will collapse,
if there's nothing in it,
And you'll ask yourself
Where is my mind?
Where is my mind?
Where is my mind?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου