Επιστροφή και κρύο...

Φτηνά την γλιτώσαμε...
Ευτυχώς τελείωσε γρήγορα η δεύτερη παρουσία μου στο στρατό πριν έρθουν τα κρύα.
Μια ακόμη βδομάδα χαμένη απ' τη ζωή μας, χωρίς ουσία, χωρίς τίποτα ενδιαφέρον.
Ο ελληνικός στρατός παραμένει ίδιος όπως τον άφησα πριν από πέντε χρόνια.
Τώρα, ως επίστρατος, είδα τα πράγματα από άλλη σκοπιά.
Δεν ειχα μέσα μου αρνητσμό για τα στελέχη του Ε.Σ. που με έτρεχαν όταν ήμουν στρατιώτης.
Ήμουν ήρεμος. Ένιωθα ανώτερος.


Τέλος πάντων. Τα πράγματα κύλησαν ήρεμα, χωρίς πολλές εντάσεις.
Μας έδωσαν παραλλαγές, εξαρτύσεις, άρβυλα, λουκάνικα, όπλα και είμασταν έτοιμοι για σκηνάκια. Ευτυχώς, λόγω συνεχόμενων ασκήσεων της μονάδας, κοιμηθήκαμε σε θαλάμους.
Τα άρβυλα μας ξέσκισαν τα πόδια από την πρώτη μέρα και η βαρεμάρα κυριαρχούσε σε όλο το στρατόπεδο. Δεν κάναμε τίποτα. Μόνο δυο βολές (κανονική και νυχτερινή). Δεν μας πείραζε κανένας.



Τέσσερις μέρες εξοδούχοι, φάγαμε τα λέφτά μας και γυρίσαμε πίσω...

Ευτυχώς που γνώρισα και 3-4 καλά άτομα ( συνάντησα και μια σειρά μου) και πέρσασαν ευχάριστα οι ημέρες.

Ε.Σ ... εις το επανειδείν (άκυροοοοο)!!!!

Έφαγα τη ΦΑΠα(Φύλλο ΑτομικήςΠρόσκλησης)...

Μου 'ρθε το ΦΑΠ. Δεν μπορώ να αρνηθώ την πρόσκληση...
Έτσι φεύγω αύριο για Αλεξ/πολη ώς επίστρατος.



Bye!!!

Περί φωτίσεως...

Μας έχουν ζαλίσει τα κανάλια με τις κυβερνητικές και πολιτικές εξελίξεις.
Θα γίνουν εκλογές, θα πέσει η κυβέρνηση, θα ξυπνήσει ο Γιωργάκης...
Άλλοι ονειρεύονται εκλογές, άλλοι δεν θέλουν να ακούνε για αυτές.
Αναλύσεις, δημοσκοπήσεις, πρόθεση ψήφου, παράσταση νίκης, καταλληλότερος πρωθυπουργός...

Εεεεε, εσείς οι δημοσιογράφοι, μας ζαλίσατε!

Αναλύσεις του κώλου κάθε μερα...
Και το πιο σημαντικό δεν μας το 'πατε...

Και εκλογές να γίνουν τώρα, τι θα άλλαζε;
Αφού ο κόσμος ψηφίζει πάντα με τον ίδιο τρόπο. Όπως έμαθε.
Μετράνε πάντα οι οικογενειακές καταβολές.
Ποτέ ο κόσμος δεν έδωσε την πρέπουσα σημασία στην ψήφο του.
Το μόνο πράγμα που έχει μείνει στον απλό πολίτη είναι η ψήφος του.
Ξυπνήστε.

Και διαβάστε.

Περί Φωτίσεως - Ζοζέ Σαραμάγκου

Μεγάλος Πορτογάλος συγγραφέας. Νομπελίστας. Όλο και κάπου θα έχετε ακούσει για αυτόν.
Κυνηγήθηκε για το "Κατά Ιησούν Ευαγγέλιον". Ένα βιβλίο, στο οποίο ο διάβολος μετανοεί, ζητά από τον Θεό να τον πάρει πίσω και αυτός αρνείται, λέγοντας ότι η ύπαρξη του διαβόλου δίνει πάντα λόγο ύπαρξης και στον Θεό.

Διαβάζω αυτό το διάστημα ένα δικό του βιβλίο.
Περί Φωτίσεως.


Σε μια χώρα γίνονται δημοτικές εκλογές. Υπό καταρρακτώδη βροχή ξεκινά η εκλογική διαδικασία. Ελάχιστος κόσμος καταφθάνει στα εκλογικά κέντρα. Μεγάλη ανυσηχία.
Τελικά, μετά από ώρα, ολοκληρώνεται η διαδικασία με κάποια αποχή, αλλά κι ένα μεγάλο παράδοξο: 80% λευκά...

Κάτι αλλάζει στον κόσμο, οι πολίτες θέλουν να φέρουν την αλλαγή, πιστέυουν στην αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια, ο κόσμος φωτίζεται...

Βέβαια, τα μεγάλα κόμματα δεν θα αφήσουν τα πράγματα έτσι. Κααταστρώνουν σχέδια και δεν έχουν πει ακόμα την τελευταία τους κουβέντα...

Πανέξυπνος ο Σαραμάγκου. Με γλαφυρό τρόπο, παρουσιάζει το πολιτικό σύστημα του σήμερα, τους πολιτικούς, τα κόμματα και τις κυβερνήσεις. Την κοινωνία την ίδια.

Κι εμάς. Που φοβόμαστε να ψηφίσουμε αυτό που πραγματικά πιστεύουμε. Που ψηφίζουμε τους "άλλους" για να μη βγουν οι "παρ-άλλοι".

Που δεν πιστεύουμε στην πραγματική μας δύναμη...

Σε πόσους γάμους πήγες φέτος το καλοκαίρι, Νικόλα;

Απίστευτο!
Φέτος το καλοκαίρι ήμουν καλεσμένος σε 10 γάμους...
Ευτυχώς δεν ήταν απαραίτητο να παρευρίσκομαι και στους δέκα, αλλά πήγα στους εφτά.

Ο γάμος είναι η φυσική εξέλιξη μιας επιτυχημένης σχέσης και ταυτόχρονα η χαρά των γονέων.

Ο γαμπρός, συνήθως, δεν τρελαίνεται με την ιδέα του γάμου. Γι αυτόν, ο γάμος είναι:

• Ένας χρόνος μουρμούρας, επειδή δεν ασχολείται με τα διαδικαστικά του γάμου
  
• Ένα τρομερό bachelor party, με Ρωσσίδες σε σουίτα πολυτελέστατου ξενοδοχείου, παρέα με τους κολλητους του
• Μια βδομάδα ατελείωτου ξενυχτιού και πάλης με το αλκοόλ
• Ένα μεθυσμένο ζεϊμπέκικο με παλαμάκια απ' όλο το σόι
• Καμιά εικοσαριά χιλιάδες € για καινούριο αμάξι

Αντίθετα, για τη νύφη ο γάμος είναι:

• Ένας χρόνος τρεξίματος, αλλά και ευχαρίστησης, αφού ο γάμος της θα έχει τον καλύτερο στολισμό...
• 200 πανομοιότυπες φωτογραφίες με κεντρικό πρόσωπο την ίδια, τις οποίες θα δει όλο το σόι μετά από ένα χρόνο
  
• Ένα τέλειο νυφικό
• Ένα τέλειο μακιγιάζ
• Ένα τέλειο χτένισμα
• Ρομαντικός χορός με σαμπάνια και χαμηλό φωτισμό
• Καμιά εικοσαριά χιλιάδες € για διακόσμηση στο σπίτι

Έτσι κι εγώ αποφάσισα να παντρευτώ του χρόνου...

Τα κεφάλια μέσα...

Πάει κι αυτό το καλοκαίρι.
Τελείωσαν τα μπάνια, οι καφέδες...
Σιγά σιγά, όλοι μπαίνουν σε ρυθμούς.

Οι διακοπές μας πέρασαν ήσυχα.
Εξοχικό, δουλίτσες και καλή παρέα...

Καλή αρχή σε όλους (υπαλλήλους, αφεντικά, μαθητές, καθηγητές, γονείς, οπαδούς, στοιχηματζήδες...)!

Αγγλική βιβλιοφαγία...

Μετά από αρκετό καιρό απουσίας λόγω διαφόρων καταστάσεων, επιστρέφω με όρεξη για βιβλία...
Η έλευση του καλοκαιριού σε συνάρτηση με τη μακράς διαρκείας καλοκαιρινή άδεια, με οδήγησε στη λύση της βιβλιοφαγίας.
Έτσι, εδώ και καιρό διαβάζω αρκετά, αφού όλοι οι γνωστοί μου δουλέυουν (και η γυναίκα μου) και δεν ξέρω τι να κάνω (τις μέρες που δεν τρέχω για το σπίτι).
Τελείωσε και το Euro...

Πρόσφατα, η γυναίκα μου κέρδισε σε έναν διαγωνισμό ενός site το βιβλίο του Corman McCarthy, No Country for Old Men.
Ναι, αυτό που έγινε ταινία από τους αδελφούς Κοέν και πήρε Oscar (με ελληνικό τίτλο "Καμιά πατρίδα γα τους μελλοθάνατους").
Το βιβλίο ήταν ξενόγλωσσο. Δεν μπορώ να πω ότι διάβαζα πολλά ξενόγλωσσα, αλλά αυτό μου κίνησε την περιέργεια να το διαβάσω.
Και με συνεπήρε.


Με συνεπήρε η γλώσσα, οι ήχοι της αμερικάνικης τοπικής διαλέκτου που μιλούν οι ήρωες, με την παράξενη σύνταξη και τις παράξενες λέξεις, η κυνικότητα των ηρώων, η απλότητα των διαλόγων...
Να φανταστείτε ότι και η γυναίκα μου που το διάβασε, το διάβαζε δυνατά για να ακούει αυτές τις λέξεις...

Μετά από αυτή την πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα, το 'ριξα στα ξενόγλωσσα...

Έτσι, κατέβηκα μια μέρα σε κεντρικό βιβλιοπωλείο της πόλης, με έφεση και στα ξενόγλωσσα βιβλία, και έφυγα με γεμάτες σακούλες.
Τι αγόρασα; Μα φυσικά, κλασσική αγγλική λογοτεχνία, ξεκινώντας με Agatha Christie.
Όντας λάτρης του κινηματογραφικού και τηλεοπτικού Poirot και της αγαπημένης Miss Marple, το μάτι μου έπεσε σε μια σειρά σκληρόδετων βιβλίων της, η οποία βρισκόταν σε περίοπτη θέση στο κατάστημα μαζί με βιβλία του Sir Arthur Conan Doyle.

Αγόρασα τα παρακάτω:

The secret of Chimney's
At Bertram's Hotel


Murder in the Mews


4.50 from Paddington


Έχω διαβάσει μέχρι τώρα τα τρία πρώτα και είμαι στο τέταρτο.

Το συναίσθημα κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης είναι απλά υπέροχο. Δεν στέκομαι τόσο στο περιεχόμενο και την πλοκή των ιστοριών (άλλωστε είναι γνωστό το πόσο πολύ σε κρατάει καθηλωμένο η διήγηση της Christie), αλλά στη γλώσσα και στην ατμόσφαιρα που δημιουργείται μέσα στο μυαλό μου.
Κλασσική Βρετανία, Λονδίνο, αγγλικές συνήθειες, τσάι, Scotland Yard, αριστοκράτες, επαύλεις, αγγλική ύπαιθρος, βροχή...

Διαβάζοντας, βρίσκεσαι αλλού.
Δεν είχα ιδέα πόσο βοηθάει να διαβάζεις κάτι στην γλώσσα που γράφτηκε. Μεγάλη διαφορά.

Έτσι, προτείνω ανεπιφύλακτα, σε όποιον θέλει να ξεσκουριάσει τα αγγλικά του, να δοκιμάσει κάποιο παρόμοιο βιβλίο...

ΥΓ.: Να μας ζήσουν ο Νίκος και η Μαντώ, δυο φίλοι που χθες το πήραν απόφαση και ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου. Ήμασταν κι εμείς εκεί...
Παιδια, να' στε πάντα ευτυχισμένοι...

Πίνω .... μπύρες και παίζω Pro!!!

Τελικά είμαστε εντελώς καμένοι.
Βέβαια το δικαιούμαστε κι εμείς να κάνουμε και κάτι χωρίς κανένα απολύτως νόημα...
Έτσι, απλά, μια παρέα, που βαρέθηκε να κάνει κάτι Παρασκευή βράδυ και ήθελε να λιώσει στο ...Pro.

Ναι, καθόμαστε και παίζουμε Pro στην καφετέρια.
Μπύρες και άδειασμα των εγκεφάλων.

Γιατί και το μυαλό θέλει την αποτοξίνωση του.
Να κατεβάσει ρολά, να ξεφύγει από την σκληρή καθημερινότητα.

Ο καθένας από εμάς το έχει ανάγκη...

Πιάσαν οι ζέστες...

Η θερμοκρασία έχει ανέβει.
Οι άλλοι ασχολούνται με την Καλομοίρα...

Έχουμε σκάσει.
Το χαρακτηριστικό μαύρισμα του οδηγού έχει ξεκινήσει (μαύρο αριστέρό χέρι, μαύρο κεφάλι, μαύρος λαιμός - όλα τα άλλα άσπρα του γάλακτος).
Με περνάνε για ταξιτζή...

Ευτυχώς προλάβαμε και βάλαμε το 24άρι aircondition...

Άντε να τελειώσουν τα σχολεία, μπας και σκάσουμε μύτη στο νησί...

Πρωινό με Pink Floyd - Pulse...

Τελευταία μέρα σήμερα πριν τις διακοπές του Πάσχα.
Ξύπνησα με όρεξη το πρωί, αν και έπρεπε κατά τις 12 να διανύσω 110 χιλόμετρα για να πάω στη δουλειά μου.
Έκανα ένα ζεστό μπάνιο, ετοίμασα πρωινό και κάθησα μπροστά στην TV.
Ως συνήθως, είχε μόνο βλακείες.

Καταβροχθίζοντας μια φέτα ψωμί και ρουφώντας το κακάο, σκέφτηκα να βάλω κάτι να δω στο καινούριο home cinema, κάτι μουσικό...
Κατέβηκα, ανέβηκα και στο dvd πλέον φόρτωνε το Pulse των τεράστιων Pink Floyd.
Το dvd μου το είχε χαρίσει πέρσι μια φίλη συνάδελφος (God bless Κατίνα...) και το είχα δει σε 14'' στη Λήμνο.

Το θέαμα - οπτικό και ακουστικό - ήταν εκπληκτικό.
Δεν περιγράφεται.
Απλά αγοράστε το...



ΥΓ.: Μαζί μου ξύπνησαν και μερικοί γείτονες...

Κάθε χρόνο τα ίδια (Μεταθέσεις και αναμονή...)

Πλησιάζουμε στον Απρίλιο.
Το Πάσχα είναι κοντά.

Στο μυαλό των εκπαιδευτικών κυριαρχεί μόνο ένα θέμα αυτό τον καιρό.
Οι μεταθέσεις.
Που θα μαστε του χρόνου;
Κανείς δεν ξέρει. Μάλλον στα ίδια.

Δεν είναι και το πιο σπουδαίο θέμα βέβαια. Αλλά για κάποιο λογο η λέξη μετάθεση μας γεμίζει άγχος. Όπως και στο στρατό. Λες και παίζει τον πιο καθοριστικό ρόλο η περιοχή που θα πας.
Το κυριότερο είναι το περιβάλλον, οι συνάδελφοι, το κλίμα στο σχολείο, οι μαθητές. Όλα τα άλλα είναι απλώς για κάνουμε κουβέντα.

Εν πάσει περιπτώσει, καλή επιτυχία σε όλους όσους έχουν πραγματικά ανάγκη τη μετάθεση (επιστροφή από νησιά, παντρεμένοι κ.ά).

"Οριστικά την Παρασκευή θα δοθούν στη δημοσιότητα τα ονόματα των εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που παίρνουν μετάθεση , ύστερα από αίτησή τους, όπως δήλωσε στο esos.gr έγκυρη πηγή του υπουργείου Παιδείας.
Η ίδια πηγή δήλωσε ότι υπάρχει μια πολύ μικρή πιθανότητα να ανακοινωθούν τη Δευτέρα , εφόσον μέχρι το μεσημέρι της Παρασκευής δεν ολοκληρωθούν όλες οι απαιτούμενες διαδικασίες."

Πηγή: www.esos.gr

Δείξε μου το desktop σου, να σου πω ποιος είσαι...

Συνεχίζω,
παίρνοντας την πάσα από την ka8y
και με τη μια πασάρω σε trikalo και menkatsa.

Λίγο πριν το Πάσχα (Πενθήμερες και άλλα...)

Περάσαμε τα μέσα Μαρτίου.
Οι απεργίες δεν έχουν τελειωμό. ΔΕΗ, σκουπίδια, βενζίνη.
Από μεθαύριο κι εμείς στο χορό με 48ωρη.

Όι μαθητές είναι σε φάση 5ήμερης εκδρομής.
Ετοιμάζονται, έχουν ξεχάσει τα μαθήματα (και καλά κάνουν αυτή την περίοδο), αγοράζουν ρούχα, ψηφιακές μηχανές... Τους χαίρομαι. Φέτος δεν συνοδεύω, αλλά συνοδεύουν τέσσερις φίλοι μου.
Άγχος για τους καθηγητές-συνοδούς, αλλά και ευχαρίστηση. Γίνεσαι ένα με τα 18χρονα. Υπέροχη εμπειρία.

Κατά τα άλλα, πήζω στη δουλειά (στο αυτοκίνητο μάλλον) και προσπαθώ να τελειώσω το σπίτι μας για να μπούμε επιτέλους μέσα.

Καλό τετραήμερο για τους εκπαιδευτικούς (22-25 Μαρτίου)!!!

Και ο μπαμπάς μου βλέπει LOST...

Έβλεπα προχτές με τον πατέρα μου την 'Παραλία' με τον Ντι Κάπριο. Ωραία φύση, φοβερά τοπία, καλοκαίρι...
Ξαφνικά μου λέει ο πατέρας μου (που είναι 70φεύγα):
- Αυτό μοιάζει με το LOST! Το δείχνει ο Αnt1, εκείνο μωρέ που πέσανε από το αεροπλάνο, δεν το ξέρεις;

Έσκασα στα γέλια, ο μπαμπάς μου βλέπει LOST!!!!

ΥΓ.: Η Θεσσαλονίκη την Τσικνοπέμπτη ήταν απλά υπέροχη.
Όλη η πόλη στο πόδι, όλος ο κόσμος ντυμένος, ευδιάθετος, όλη η πόλη μια παρέα.
Βέβαια δεν καθόμασταν κάπου, αλλά καβατζωθήκαμε σε μια καντίνα στην Αριστοτέλους και το τσικνίσαμε εκεί!!!

Ποιητική βραδιά...

Καθώς πήζω για να τελειώσω μια εργασία, το μυαλό μου ακολουθεί παράξενους δρόμους.

Γιώργος Μίνος στην ΕΤ3, Νότη Σφακιανάκης με σκούφο στο STAR, ξέρεις από ΕΣΠΑ, Καλομοίρα....
Και γράφω, χωρίς σκέψη:


Είναι πολύ δύσκολο και σκληρό να περιμένεις
Να ζεις στην αναμονή
Ο τοίχος χτίστηκε λάθος
Και χάθηκε ο δημιουργός
Είναι πιο δύσκολο να με περιμένουν
και εγώ να μην είμαι εκεί
Η απουσία μου με σκοτώνει
Η παρουσία μου δεν είναι απαραίτητη
Απαραίτητο είναι το τώρα

nygeion

Περί χιονιού και κακοκαιρίας...

Ορμώμενος από το post του dtsomp και από τα γεγονότα στη χώρα το Σαββατοκύριακο, ήθελα να εκφράσω την απορία μου:
Παλαιότερα, που δεν υπήρχαν μέσα και υπηρεσία για τις έκτακτες καιρικές συνθήκες, τι γινότανε; Υπήρχε τέτοιο χάος; Μήπως τραγικοποιούμε τα πράγματα;
Βέβαια, υπάρχουν και ελλείψεις...
Το είπε και ο παίκτης του Παναθηναικού, ο Helder Postiga, μετά την αναβολή του αγώνα Ατρόμητος-Παναθηναικός λόγω χιονιού:
"Καλά, που είναι το θερμαινόμενο δάπεδο για να λιώσουνε τα χιόνια;"

Εδώ, στο ΟΑΚΑ, που υπήρχε μουσαμάς, δεν τοποθετήθηκε, γιατί δεν μπορούσαν να τον μαζέψουν μετά...

Υ.Γ.: Έχω πήξει με κάτι εργασίες του ΚΕΕΕΝΑΠ για μια επιμόρφωση, τρέχω σαν τον Βέγγο για το σπίτι μου (φτάσαμε αισίως στο στάδιο του βαψίματος) και δεν προλαβαίνω να κάνω τίποτα...
Περιμένω πως και πως το Πάσχα...

Τα σκάνδαλα συνεχίζονται - η ζωή συνεχίζεται...

Καταιγισμός.
Σκανδάλων.
Ζαχόπουλος, Θέμος - Μάκης, Κουκοδήμος, Siemens...
Βομβαρδιζόμαστε από ροή ειδήσεων, μας έχουν ζαλίσει το κεφάλι.

Σαν να είσαι σε σινεμά. Βλέπεις, τρως ποπ κορν και περιμένεις την εξέλιξη των πραγμάτων.
Κάπου - κάπου, μιλάς με τους διπλανούς σου σχολιάζοντας την ταινία. Κάποια στιγμή η ταινία τελειώνει. Φεύγεις, τη σχολιάζεις με τους φίλους σου, αλλά μετά από λίγες ώρες την ξεχνάς.

Έτσι και με τα σκάνδαλα. Τα βλέπουμε κάθε μέρα, συνέχεια στα κανάλια, τα σιχαινόμαστε.
Κάποια στιγμή θα τελειώσουν, θα εξαντληθούν όλες οι αναλύσεις...

Και εμείς θα ξεχάσουμε...
Πάντα έτσι γίνεται, εκεί καταντήσαμε...

Και η ζωή συνεχίζεται...
(Νέα σκάνδαλα και γεγονότα έρχονται...)

ΥΓ.: Πένθος για τον θάνατο του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου.

ADSL - questioning...

Θα μου επιτέλους κανείς τι να βάλω σπίτι μου;

Forthnet 2play ή να περιμένω τον ΟΤΕ;;;
Να το παίξω παραδοσιακός ή προχωρημένος;
Να ακούσω την Μαρία ή τον Γιώργο;

Να ζει κανείς ή να μη ζει;
That is the question...

Διακοπές τα Χριστούγεννα - Εργένης ή couple?

Πέρασα καλά τα Χριστούγεννα. Έφαγα αρκετά, συνάντησα συγγενείς, φίλους.
Πήγα το ταξιδάκι στο Λονδίνο (μετά της συζύγου) με μεγάλη παρέα. Είδα μέρη, κόσμο. Είχα και τα γνωστά τρεξίματα με το σπίτι που φτιάχνουμε (οικογενειάρχης γαρ). Ένιωσα ότι δημιουργούμε κάτι.

Μίλησα με φίλο μου εργένη. Ο οποίος "σιχάθηκε" τον εαυτό του από τα ξενύχτια και τις ατασθαλίες των φετινών Χριστουγέννων. Αυτός θα ήθελε να αράξει και να περάσει τις γιορτές του ήρεμος και νηφάλιος.

Άλλοι φίλοι μου, παντρεμένοι, βαρέθηκαν τη ζωή τους. Κάθε Χριστούγεννα τα ίδια.
Αναπολούν τις μέρες της ελευθερίας τους, τις βόλτες στα μπουζούκια, τις γκόμενες, το γήπεδο...

Εγώ ευτυχώς είμαι κάπου στη μέση. Κάπου κάπου θέλω να κοπροσκυλιάσω, αλλά δεν μου λείπει και τίποτα από τις παλιές μου συνήθειες. Κάνω σχεδόν ό, τι μου αρέσει, έχω τα χόμπι μου, τους φίλους μου και , κυρίως, τη γυναίκα μου.

Τελικά, πάντα θα θέλουμε κάτι λίγο παραπάνω από αυτό που έχουμε.

London - back home...

Ήταν τέλεια.
Δεν είχα ξαναπάει Λονδίνο.
Και μου άρεσε πολύ.
Έχει κάτι διαφορετικό αυτή η πόλη.
Δεν είναι απλά μια μεγαλούπολη.
Έχει έναν αέρα.
Είναι τα κτίρια, είναι οι δρόμοι, είναι η ευγένεια, είναι η ατμόσφαιρα...


Η παρέα ξεκίνησε με πολλή ενέργεια και μέσα σε τέσσερις μέρες γύρισε σε αρκετά μέρη.
Picadilly, Oxford Street, Soho, Covent Garden, Leicester Square,
China Town, Stanford Bridge (παρόλο που είμαι West Ham), St Paul's,
Trafalgar Square,Westminster, Big Ben, Abbey, London Eye, Tate Modern,
St James' Park, Madame Tussauds, British Museum, Natural History Museum,
Hyde Park, Kensington, Knightsbridge, Camden Town...


Και επειδή στην παρέα υπήρχαν και γυναίκες, δεν έλειψαν οι απαραίτητες επισκέψεις στο Harrods, στα μαγαζιά της Oxford Street και στα Burberry's.

Με θετικές απόψεις για το Λονδίνο, ήδη ετοιμάζουμε νοερά το επόμενο ταξίδι...


Καλή χρονιά και υγεία σε όλους...