Πρωί πρωί φτάνω στη δουλειά. Ερημιά. Εγώ κι ένας άλλος καθηγητής μόνο. Αυτός πιο παλιός από μένα.
- Δεν θα ρθει κανείς σήμερα, μου λέει.
- Κι εγώ έτσι νομίζω...
- Τελευταία εβδομάδα, οπότε καταλαβαίνεις...
Όντως το κατάλαβα κι εγώ. Παρ' όλα αυτά τελικά ήρθαν δυο μαθήτριες. Είπαμε δυο τρία πραγματάκια επαναληπτικά κι έφυγα για το άλλο κτίριο.
Με το καλημέρα, μια μαθήτρια μου λέει:
- Νίκο, ήσουν χθες στον Λευκό Πύργο κι έτρωγες λουκουμάδες;
Πάλι ρόμπα έγινα...
Έχω κενό και γράφω τώρα. Το βράδυ θα πάω όμως στον Μάλαμα. Αγαπημένος της γυναίκας μου. Κι εμένα μ' αρέσει, δε λέω. Θα προτιμούσα όμως κάτι πιο σκληρό. Ωραίος όμως κι ο Σωκράτης. Ούτως ή άλλως θα πάμε και στους Black Sabbath στο Rockwave...
Ανυπομονώ...
Της αγκαλιάς η ξενιτιά
είναι η πιο μεγάλη
Βάλε στη στάχτη μου φωτιά
κι αφάνισέ με πάλι.
KAI...
We sail through endless skies,
Stars shine like eyes,
the black night sighs
The moon in silver dreams
falls down in beams,
Light of the night
Planet Caravan
2 σχόλια:
Περιμένουμε ανταπόκριση από την συναυλία ;)
Απ τους Sabbath ίσως να φερω και φωτογραφικό υλικό...
Δημοσίευση σχολίου