OH LORD YEAH...

Μόλις έφτασα από Αθήνα.
Όλα ήταν τέλεια.
Είδα τους Sabbath και τον Ozzy επί τω έργω...
Ήταν αλήθεια ή ονειρευόμουνα;
Ν.I.B., War Pigs, Paranoid, Black Sabbath, Iron man, Electrical Funeral, Children of the Grave,After Forever, Fairies wear Boots, Dirty women και άλλα ...
Μόλις συνέλθω θα αναφέρω ότι συνέβηκε σ αυτήν την ονειρεμένη συναυλία...


Go fuckin' crazy, Athens!
God bless you all!

Τάδε έφη Ozzy...

ΠΡΟΤΑΣΗ

Επειδή στο τρέχον τριήμερο είχα αρκετό χρόνο για διάβασμα (σχεδόν τελείωσα το "Η μυστηριώδης φλόγα της βασίλλισας Λοάνα" του Ουμπέρτο Έκο), μου 'ρθε η όρεξη να ρίξω και μια ματιά σε παλιά βιβλία που έχω διαβάσει.
Σ' όποιον λοιπόν έχει όρεξη για λογοτεχνία, προτείνω ένα πραγματικά υπέροχο βιβλίο. Βασικά είναι μια τριλογία, Η τριλογία του κόσμου, του μεγάλου Φίλιπ Πούλμαν. Αποτελείται από τα βιβλία "Το αστέρι του βορρά", "Ο άρχοντας των δύο κόσμων" και "Το κεχριμπαρένιο τηλεσκόπιο".
Η ιστορία φαίνεται παιδική, αλλά η τρομερή φαντασία του συγγραφέα μας ταξιδεύει σε διαφορετικά σύμπαντα. Οι βασικοί ήρωες είναι παιδιά και η πλοκή απίστευτη. Τρομερά λογοτεχνικά ευρήματα (πχ. κάθε άνθρωπος έχει ένα προσωπικό "δαιμόνιο" - ζωο στην θέση του υποσυνείδητου), αναπάντεχα γεγονότα και μυθικά όντα θα σας συναρπάσουν.
Αν σας αρέσουν τα μυθιστορήματα φαντασίας, σας το προτείνω ανεπιφύλακτα...

Η πρώτη ιστορία διαδραματίζεται σ' ένα σύμπαν παρόμοιο με το δικό μας, αλλά διαφορετικό με πολλούς τρόπους.

Η δεύτερη στο σύμπαν που ξέρουμε.

Η τρίτη θα κινηθεί ανάμεσα στα "σύμπαντα" .

Ν.Υ.

ΤΡΙΗΜΕΡΟ

Αυτή η Παρασκευή είναι ωραία. Έρχεται το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, ο καιρός είναι τέλειος και όλοι κανονίζουν για το που θα πάνε. Ακούω για Χαλκιδική, Σκόπελο, Σκιάθο, Βόλο...
Εγώ όμως πάλι εδώ... Εκτός απροόπτου δηλαδή.
Δεν πειράζει, κι εδώ καλά θα είναι. Ήρεμη πόλη, μηχανάκι και βόλτες. Ίσως πάμε και για κανένα μπανάκι στην Τούζλα (μάλλον δεν την ξέρετε)!

Υ.Γ. Κάθομαι στην τάξη και δεν έχει έρθει κανείς. Τελευταία μέρα πριν τις εξετάσεις (ωχ, πρέπει να βγάλω και θέματα...).

ΝΥΣΤΑΖΩ...

Υπό τους ήχους μιας ποντιακής λύρας, που ακούγεται στην εκπομπή του Χαρδαβέλα, προσπαθώ να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά. Νυστάζω. Άλλη μια μέρα πέρασε κι εγώ δεν έχω κάνει το πρώτο καλοκαιρινό μπανάκι, δεν έχω ξυριστεί, δεν έχω μαυρίσει και δεν έχω αδυνατίσει. Όλα φυσιολογικά λοιπόν...
Καληνύχτα.

Slow down and I sail on the river
Slow down and I walk to the hill

Αέρας και ρετσίνα...

Όσοι δεν έχουν πάει σε συναυλία του Μάλαμα δεν ξέρουν τι σημαίνει χύμα live.
Ο Μάλαμας είναι ένας πολύ καλός μουσικός και τα τραγούδια του έχουν ένα ιδιαίτερο στυλ, που εμένα δεν είναι και το αγαπημένο μου. Όμως παραδέχομαι τα live που κάνει. Όσες φορές τον έχω δει ζωντανά (ουκ ολίγες φορές), είναι μ' ένα ποτήρι ρετσίνα στο χέρι.
Αυτό δεν επηρεάζει την απόδοσή του(το αντίθετο μάλιστα) και η συναυλία παίρνει έναν παρεϊστικο χαρακτήρα. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη σειρά στα τραγούδια (set) και ο κόσμος γουστάρει αυτό το "χύμα". Παντού στον χώρο της συναυλίας μπύρες και ρετσίνες και ο κόσμος να το ευχαριστιέται. Η συναυλία κράτησε 3 ώρες και κάτι, ο Μάλαμας βγήκε και δεύτερη φορά, μόνος με την κιθάρα του( είπε τραγούδια του Λοϊζου και του Άσιμου για ένα τέταρτο).
Μπράβο στον Μάλαμα.
Το μόνο άσχημο χθες ήταν το τσουχτερό αεράκι που "ξύριζε¨στην Μονή.

Υ.Γ. Για την συναυλία των Sabbath, Velvet Revolver κλπ. θα υπάρχει πλήρες "ρεπορτάζ" με αναφορά σε όλα τα happenings του Rockwave. Μαλακάσα σου 'ρχομαι!!!!!! (Σε 15 μέρες...)

Μάθημα το πρωί. συναυλία το βράδυ...

Πρωί πρωί φτάνω στη δουλειά. Ερημιά. Εγώ κι ένας άλλος καθηγητής μόνο. Αυτός πιο παλιός από μένα.
- Δεν θα ρθει κανείς σήμερα, μου λέει.
- Κι εγώ έτσι νομίζω...
- Τελευταία εβδομάδα, οπότε καταλαβαίνεις...
Όντως το κατάλαβα κι εγώ. Παρ' όλα αυτά τελικά ήρθαν δυο μαθήτριες. Είπαμε δυο τρία πραγματάκια επαναληπτικά κι έφυγα για το άλλο κτίριο.
Με το καλημέρα, μια μαθήτρια μου λέει:
- Νίκο, ήσουν χθες στον Λευκό Πύργο κι έτρωγες λουκουμάδες;
Πάλι ρόμπα έγινα...
Έχω κενό και γράφω τώρα. Το βράδυ θα πάω όμως στον Μάλαμα. Αγαπημένος της γυναίκας μου. Κι εμένα μ' αρέσει, δε λέω. Θα προτιμούσα όμως κάτι πιο σκληρό. Ωραίος όμως κι ο Σωκράτης. Ούτως ή άλλως θα πάμε και στους Black Sabbath στο Rockwave...
Ανυπομονώ...

Της αγκαλιάς η ξενιτιά
είναι η πιο μεγάλη
Βάλε στη στάχτη μου φωτιά
κι αφάνισέ με πάλι.

KAI...

We sail through endless skies,
Stars shine like eyes,
the black night sighs
The moon in silver dreams
falls down in beams,
Light of the night

Planet Caravan

Έκθεση βιβλίου (και τα συναφή)

Ωραία μέρα σήμερα στη Θεσσαλονίκη! Τέλειος καιρός, ήλιος... Είμαι σπίτι, έχω τελειώσει με τα μαθήματά μου (οι μαθητές μου βαριούνται, καθώς ο ήλιος βαράει και οι εξετάσεις έρχονται) και σκέφτομαι τι να κάνω το απογευματάκι.
Τελικά το βρήκα, θα πάω για καφεδάκι παραλία (τι πρωτότυπο!) και μετά απέναντι στην έκθεση βιβλίου!
Κάθε χρόνο κατεβαίνω με το typhoon μου στον Λευκό Πύργο και τριγυρνάω στα περίπτερα της έκθεσης. Χιλιάδες βιβλία και τίτλοι περνάνε μπροστά από τα μάτια μου και προσπαθώ να διαλέξω ποια θα αγοράσω.
Πέρσι πήρα κάτι βιβλία Φυσικής, μία συλλογή από αρχαίες τραγωδιές και κωμωδίες και ένα βιβλίο του Καζαντζάκη που δεν είχα (Όφις και κρίνο). Φέτος πιστεύω να το διασκεδάσω εξίσου...
Όσοι είναι Θεσσαλονίκη και βαριούνται, ας περάσουν απ την έκθεση βιβλίου.Σίγουρα αξίζει τον κόπο...
Υ.Γ. Θα πλακωθώ πάλι στους λουκουμάδες με μέλι και καρύδι που φτιάχνει ο τύπος στην παραλία.Σλοοουρπ, τα σάλια μου...

ΓΕΡΑΣΑ...

Ήμουν για ρετσίνα με ένα φιλικό ζευγάρι (μαζί με την γυναίκα μου φυσικά). Τα ήπιαμε, φάγαμε, σκάσαμε (ένα γεμιστό μπιφτέκι special) και μιλήσαμε γενικά για τα σχέδιά μας. Είδαμε και οι 4 φωτογραφίες από τους αρραβώνες μας και ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι γέρασα...

Όχι και πολύ, αλλά ένιωσα ότι μεγάλωσα ρε παιδί μου. Συζητήσεις για σπίτια, δουλειές, πεθερικά και γάμους, όλα αυτά με παραξένεψαν. Ξαφνικά ζωντάνεψα, πλακώθηκα στις ρετσίνες και συμπεριφέρθηκα ως έφηβος...

Τώρα στο σπίτι ακούω Neil Young, Zeppelin και Dio. Θεέ μου, ευτυχώς δεν γέρασα...

Hey hey, my my
Rock n' roll can never die
There' s more to the picture
than meets the eye
Hey hey, my my

nygeion

Τελικά ήρθανε!!!

Ήρθανε οι μαθητές μου τελικά. Ήταν 5-6 και κάναμε ένα πολύ ωραίο μάθημα. Όχι, δεν ειρωνεύομαι... Λύσαμε ασκήσεις προγραμματισμού, κάναμε μια μίνι επανάληψη, μιλήσαμε για τους HIM, για τους Sabbath, για την Μάρω Λύτρα, για το Νίνο, μιλήσαμε για multimedia, δίκτυα... και κάπου εκεί χτύπησε το κουδούνι. Βρε πως περνάνε 4 ώρες μέσα σε μια τάξη!!!
Τώρα, έχοντας δει και τον Εξορκιστή στη TV, λέω να την πέσω για ύπνο...

ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ...

Κάθομαι στην έδρα και περιμένω... Σαν τον Καβάφη που περίμενε τους βαρβάρους.
Εγώ περιμένω τους μαθητές μου. Πιο πριν, είχα ένα δίωρο κενό. Πήγα με 2 μαθητές μου για καφεδάκι. Μετά μια βόλτα στην πόλη και ξανά για μάθημα. Εγώ στην ώρα μου, με τα βιβλία και τον μαρκαδόρο μου, αλλά οι μαθητές άφαντοι. Κανείς. Όλοι απόντες. Και περιμένω...

Ταξίδι στην μνήμη και στην μη - μνήμη

Κι έτσι τώρα προσεύχομαι: «Ω, καλή μου βασίλισσα Λοάνα, στο όνομα του απεγνωσμένου έρωτά σου, δεν σου ζητώ να ξυπνήσεις από τον πέτρινο ύπνο τους τα χιλιόχρονα θύματά σου, αλλά μονάχα να μου ξαναφέρεις ένα πρόσωπο... Εγώ που, από την έσχατη λίμνη του αναγκαστικού ύπνου μου, είδα αυτά που είδα, σου ζητώ να με βγάλεις από δω και να μου δώσεις την υγειά μου».Μήπως όσοι γιατρεύονται από θαύμα, δεν γιατρεύονται μόνο και μόνο επειδή έδειξαν την πίστη τους στο θαύμα; Έτσι κι εγώ λαχταρώ με όλη μου την ψυχή να με γιατρέψει η βασίλισσα Λοάνα. Φορτίζω αυτή την ελπίδα με τόση ένταση ώστε, αν δεν ήμουν ήδη σε κώμα, θα μου ερχόταν αποπληξία...
Η πλοκή: Ένας έμπορος βιβλίων που πάσχει από αμνησία ξαναβρίσκει τη μνήμη του καθώς σιγά σιγά εγκαταλείπεται σ' ένα δαιμονικό στρόβιλο σπαραγμάτων από αγαπημένα μυθιστορήματα, ποιήματα, κινηματογραφικές ταινίες και κόμικς.
Η μαγεία: Μια απολαυστική ιστορία για τα τελευταία εβδομήντα χρόνια, από το Δεύτερο Παγκόσμιο έως σήμερα, σ' ένα χειμαρρώδες μυθιστόρημηα όπου η ζωή μεταμορφώνεται σε ανεξάντλητο πολύχρωμο κόμικ.
Το εικονογραφημένο αριστούργημα: Μετά το Όνομα του Ρόδου, το Μπαουντολίνο και το Νησί της προηγούμενης μέρας, η Μυστηριώδης φλόγα της βασίλισσας Λοάνα αναδεικνύεται αναμφισβήτητα ως το μυθιστόρημα των μυθιστορημάτων του Ουμπέρτο Έκο.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Ατελείωτο ταξίδι μου στην μνήμη
Ίσως ξέχασα ποιος είμαι και που πάω
Η ζωή μου ένα ασήμαντο παιχνίδι
Μα εγω ξέχασα κανόνες και σε χάνω ...

N.Y.
nygeion

Βόλτα στο Super market

Η γυναίκα μου, μου δίνει το χαρτάκι με τα ψώνια. Θα μας πάρει καμμιά ωρα, σκέφτομαι...
Το super ασφυκτικά γεμάτο. Κόσμος πάνω κάτω, ζαλίζομαι. Το κεφάλι μου πάει να σπάσει...
- Φεύγω, πάω λίγο στα βιβλία...
- Ελα δω, έχουμε πολλά ψώνια!
- Ξεκίνα και θα ρθω σε λίγο...
Στο stand με τα βιβλία δεν είναι κανείς. Μόνος, άνετος και ήρεμος ψάχνω για καινούριες κυκλοφορίες. Προσπερνάω τον Κώδικα Davinci και τα DanBrownίστικα και κολλάω στον αγαπημένο μου.
"Η μυστηριώδης φλόγα της βασίλισσας Λοάνα".
Το τσίμπησα και πήγα στη σειρά μου για κασέρια. Τελικά το βράδυ δεν θα δω ΑΥΠΝΙΕΣ...