Κατηγορούμαστε συνέχεια σ' αυτό το νησί εμείς οι εκπαιδευτικοί.
Επειδή ερχόμαστε από άλλα μέρη της Ελλάδας, επειδή δυσκολευόμαστε να προσαρμοστούμε και παραπονιόμαστε στην αρχή, επειδή "όλοι μέρα καθόμαστε και πίνουμε καφέδες" (μύθος - όποιος θέλει ας μπει να διδάξει σε ΤΕΕ, ας προετοιμάσει τμήμα για πανελλήνιες, ας γίνει ψυχολόγος για δεκάδες παιδιά, ας κάνει 100 άλλες δουλειές στο σχολείο εκτός από τη διδασκαλία, ας διαβάσει όσο δεν διάβασε ποτέ στη σχολή του κ.ά), επειδή δεν βγήκαμε να καθαρίσουμε τους δρόμους από τα χιόνια(!!!!), επειδή δεν είμαστε στρατιωτικοί, επειδή......
Ας τα παραβλέψουμε όλα αυτά.
Έχω συνηθίσει να με κατηγορούν για τη δουλειά μου. Κανείς όμως δεν θα ήθελε να την κάνει.
Το θέμα είναι ότι είμαστε από τους λίγους που ενδιαφέρονται έμπρακτα για τα πολιτιστικά του νησιού.
Την προηγούμενη εβδομάδα οργανώσαμε ένα live με μια rock μπάντα απότελούμενη κυρίως από εκπαιδευτικούς. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε και δήλωσε επίμονα ότι ζητάει τέτοιες εκδηλώσεις.
Πέρσι η τοπική ΕΛΜΕ οργάνωσε λαϊκές βραδιές, live, έκθεση φωτογραφίας, έφερε συγκροτήματα από τη Θεσσαλονίκη, διοργάνωσε θεατρικές παραστάσεις, σεμινάρια, ραδιοφωνικές εκπομπές...
Δεν θέλω να πω ότι δεν υπάρχουν και σημαντικές προσπάθειες από άλλους φορείς, αλλά τις τελευταίες μέρες (λόγω απεργιακών κινητοποιήσεων) έχω βαρεθεί να ακούω για τους τεμπέληδες εκπαιδευτικούς...
Υπάρχουν εκπαιδευτικοί που βλέπουν πραγματικά τη δουλειά τους ως λειτούργημα και παίζουν σημαντικό ρόλο στην κοινωνία.
Ακούστε το δάσκαλο.Αφήστε τις προκαταλήψεις.
Βοηθήστε το δάσκαλο.
Έτσι βοηθάτε και την παιδεία και το παιδί σας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου