Your head will collapse,
if there's nothing in it,
And you'll ask yourself
Where is my mind?
Where is my mind?
Where is my mind?
Κυριακή, Σεπτεμβρίου 17, 2006
Take five...
Απόλυτη jazz επιλογή...
Δεν ήξερα τον τίτλο του, με έσωσε η wikipedia.
Σαξόφωνο και τέλειος ρυθμός σ' αυτό το απίστευτο κομμάτι από τους The Dave Brubeck Quartet, γραμμένο το 1959.
Σίγουρα το έχετε ακούσει κάπου, σε κάποιο μαγαζί, σε κάποα ταινία, σε κάποιο ραδιοφωνικό σταθμό...
Ακούστε το...
Σάββατο, Σεπτεμβρίου 16, 2006
ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ - Εξόρμηση Νο1...
Χθες κάναμε την πρώτη μας ομαδική αστροπαρατήρηση.
Μια παρέα εκπαιδευτικών που παρακολουθεί ένα σεμινάριο αστρονομίας, το οποίο διοργανώνει κάθε χρόνο η τοπική ΕΛΜΕ (ο Κώστας συγκεκριμένα),ξεκίνησε χθες το βραδάκι για την πρώτη της επαφή με τον έναστρο ουρανό.
Μπήκαμε στα αυτοκίνητα και ξεκινήσαμε για μια μικρή παραλία (Αγία Παρασκευή),μετά από το Πλατύ. Η διαδρομή έγινε στο απόλυτο σκοτάδι και με άπειρη σκόνη από τους χωματόδρομους.
Φτάσαμε ενθουσιασμένοι και βγάλαμε από τα αυτοκίνητα τα απαραίτητα:
επιπεδόσφαιρα, φακούς(red light), κυάλια, κάμερες, φωτογραφικές μηχανές και laser.
Τηλεσκόπια δεν είχαμε, γιατί σκοπός μας ήταν να μάθουμε να εντοπίζουμε τους διάφορους αστερισμούς κι όχι να παρατηρήσουμε πλάνήτες ή deep sky αντικείμενα.
Αφού βρήκαμε εύκολα την Μεγάλη και την Μικρή Άρκτο, αρχίσαμε να ψάχνουμε και για άλλους αστερισμούς. Το θέαμα του έναστρου ουρανού από μια περιοχή με μηδαμινή φωτορύπανση ήταν εντυπωσιακό. Η γαλακτώδης ζώνη φαινόταν τέλεια και οι αστερισμοί εύκολα αναγνωρίσιμοι.
Με ιστορίες για τους μύθους του Περσέα, της Ανδρομέδας, του Κηφέα, της Κασσιόπης, του Πήγασου και του Δράκοντα, βρήκαμε και τους αντίστοιχους αστερισμούς.
Εντυπωσιακό και το Θερινό Τρίγωνο (Vega - Deneb - Altair), απίστευτος ο αγέρωχος Κύκνος και εξαιρετικά συμπαθητικός ο μικρός αστερισμός Δελφίνι.
Ο ενθουσιασμός στην παρέα ήταν μεγάλος και το αποκορύφωμα ήταν όταν βρήκαμε τον γαλαξία της Ανδρομέδας. Ο Μ31 ήταν εύκολα ορατός ακόμα και με γυμνό μάτι. Όταν τον είδαμε με τα κυάλια πάθαμε πλάκα. Επιφωνήματα θαυμασμού ακούστηκαν, βλέποντας τον γείτονα γαλαξία (2 εκατομμύρια έτη φωτός η απόσταση που μας χωρίζει...)
Μετά από περίπου δύο ώρες μαζέψαμε τα εργαλεία μας και αποχωρίσαμε. Ήταν μια τέλεια βραδιά.
Η επόμενη εξόρμηση μάλλον θα είναι αφιερωμένη στη Σελήνη...
Μια παρέα εκπαιδευτικών που παρακολουθεί ένα σεμινάριο αστρονομίας, το οποίο διοργανώνει κάθε χρόνο η τοπική ΕΛΜΕ (ο Κώστας συγκεκριμένα),ξεκίνησε χθες το βραδάκι για την πρώτη της επαφή με τον έναστρο ουρανό.
Μπήκαμε στα αυτοκίνητα και ξεκινήσαμε για μια μικρή παραλία (Αγία Παρασκευή),μετά από το Πλατύ. Η διαδρομή έγινε στο απόλυτο σκοτάδι και με άπειρη σκόνη από τους χωματόδρομους.
Φτάσαμε ενθουσιασμένοι και βγάλαμε από τα αυτοκίνητα τα απαραίτητα:
επιπεδόσφαιρα, φακούς(red light), κυάλια, κάμερες, φωτογραφικές μηχανές και laser.
Τηλεσκόπια δεν είχαμε, γιατί σκοπός μας ήταν να μάθουμε να εντοπίζουμε τους διάφορους αστερισμούς κι όχι να παρατηρήσουμε πλάνήτες ή deep sky αντικείμενα.
Αφού βρήκαμε εύκολα την Μεγάλη και την Μικρή Άρκτο, αρχίσαμε να ψάχνουμε και για άλλους αστερισμούς. Το θέαμα του έναστρου ουρανού από μια περιοχή με μηδαμινή φωτορύπανση ήταν εντυπωσιακό. Η γαλακτώδης ζώνη φαινόταν τέλεια και οι αστερισμοί εύκολα αναγνωρίσιμοι.
Με ιστορίες για τους μύθους του Περσέα, της Ανδρομέδας, του Κηφέα, της Κασσιόπης, του Πήγασου και του Δράκοντα, βρήκαμε και τους αντίστοιχους αστερισμούς.
Εντυπωσιακό και το Θερινό Τρίγωνο (Vega - Deneb - Altair), απίστευτος ο αγέρωχος Κύκνος και εξαιρετικά συμπαθητικός ο μικρός αστερισμός Δελφίνι.
Ο ενθουσιασμός στην παρέα ήταν μεγάλος και το αποκορύφωμα ήταν όταν βρήκαμε τον γαλαξία της Ανδρομέδας. Ο Μ31 ήταν εύκολα ορατός ακόμα και με γυμνό μάτι. Όταν τον είδαμε με τα κυάλια πάθαμε πλάκα. Επιφωνήματα θαυμασμού ακούστηκαν, βλέποντας τον γείτονα γαλαξία (2 εκατομμύρια έτη φωτός η απόσταση που μας χωρίζει...)
Μετά από περίπου δύο ώρες μαζέψαμε τα εργαλεία μας και αποχωρίσαμε. Ήταν μια τέλεια βραδιά.
Η επόμενη εξόρμηση μάλλον θα είναι αφιερωμένη στη Σελήνη...
Τρίτη, Σεπτεμβρίου 05, 2006
ΟΛΟΙ ΛΗΜΝΟ...
Τελικά όλοι ήρθαν Λήμνο. Ο φίλος μου ο Αλέξης, η ka8y, o fantus, όλοι οι κανούριοι εκπαιδευτικοί στη Λήμνο.
Μετά τον αρχικό προβληματισμό, αφού τα παιδιά ανήκουν στους κλασικούς υπεράριθμους (λάθη του υπουργείου ταλαιπωρούν πολύ κόσμο), ήρθε η διασκέδαση.
Εις αναμονήν της απόφασης του ΠΥΣΔΕ, γυρίζουμε το νησί. Ή μάλλον τις παραλίες και τις ταβέρνες του νησιού.
Οι ρακέτες έχουν σπάσει από την υπερβολική χρήση στην παραλία, τα μπαλάκια έχουν ξεφουσκώσει, ψάχνουμε να βρούμε φιλέ για beachvolley.
Εγώ αραχτός (δεν είμαι για πολλά αθλήματα), τους χαίρομαι και προσπαθώ να τους συμβουλέψω σε ότι γνωρίζω.
Παρεπιπτόντως, έχω ξεκινήσει με το σχολείο και τώρα εξετάζουμε αυτούς που έμειναν τον Ιούνιο.
Φωτορεπορτάζ από τις παραλίες όταν ο fantus αδειάσει την ψηφιακή του...
ΥΓ1.:Το postάκι αυτό είναι και εκ μέρους των άλλων παιδιών που δεν έχουν Internet.
ΥΓ2.:Σήμερα ενεργοποιήθηκε η DSL μου. 1024 ... ή και 2048...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)