Μ' αρέσει να διαβάζω βιβλία. Κάπου κάπου προσπαθώ να γράψω και κάτι. Μικρά κείμενα, στίχους, κτλ. Για την πλάκα μου.
Με πολλή σκέψη και μεγάλη επιφύλαξη θα postάρω ένα μικρό κειμενάκι.
Μη με παρεξηγήσετε...
---------------------------------------------------------------------------------------
Μια λευκή κόλλα χαρτιού μπροστά μου. Προσπαθώ να την μυρίσω, μα δεν μπορώ. Προσπαθώ να την πιάσω, μα δεν μπορώ. Προσπαθώ να την φιλήσω, μα δεν μπορώ. Προσπαθώ να την τσαλακώσω, μα δεν μπορώ.
Περπατάω πλάι στη θάλασσα, οι πατούσες μου νιώθουν την αλμύρα της. Περνάει από τα πόδια μου και φτάνει μέχρι τα μηνίγγια μου. Είμαι αλμυρός και το ξέρω. Είναι απόγευμα, περιμένω τον ήλιο να δύσει και προχωρώ. Απέραντη ακρογιαλιά, λεπτή, δροσερή άμμος και απαλό κυματάκι. Κοιτάζω ψηλά και βλέπω θάλασσα. Σαν αντανάκλαση. Σφίγγομαι. Τεντώνω τα δάχτυλα μου, είμαι μόνος. Που είναι τα σύννεφα, ο ουρανός, ο ήλιος;
Η από πάνω θάλασσα δεν είναι ήρεμη. Φυσάει, πελώρια κύματα ακούγονται. Κάποιες ψιχάλες νιώθω στο μέτωπό μου. Την βλέπω να κατεβαίνει, με πλησιάζει, φωνάζει, με απειλεί…
Καθώς με πλησιάζει η πάνω θάλασσα, παίρνω την σημαντική απόφαση• βουτάω στην θάλασσα μπροστά μου. Βυθίζω το κεφάλι μου, ο εγκέφαλος μου δεν λειτουργεί μέσα στο νερό, τα μάτια μου κλείνουν. Κρατάω την ανάσα μου όσο μπορώ, κουνώ χέρια και πόδια, προχωράω μερικά μέτρα και βγαίνω στην επιφάνεια. Ξαναπαίρνω μεγάλη ανάσα, η πάνω θάλασσα σχεδόν με έχει φτάσει – είναι δέκα μέτρα πάνω μου και φτάνει με μεγάλη ταχύτητα. Σε λίγα δευτερόλεπτα οι θάλασσες θα ενωθούν, θα γίνω κι εγώ ένα μ’ αυτές. Ποια όμως θα υπερισχύσει; Η ήρεμη ή η φουρτουνιασμένη; Κι εγώ μέσα τους και αυτές μέσα μου.
Βουτάω το κεφάλι μου ξανά, γυρίζω ανάσκελα και κοιτάζω την από πάνω να με φτάνει. Κλείνω τα μάτια, κλείνω τα αυτιά, κλείνω τη μύτη, κλείνω το στόμα, μαζεύω τα χέρια… Ανοίγω την ψυχή μου, είμαι ανοιχτός και δεν σκέφτομαι…
Έρχεται. Πάρτε με. Είμαι εσείς. Είστε εγώ.
Ξυπνάω κι έχω μια μεγαλοπρεπή στύση…
12/06/2006 Λήμνος (c) ---------------------------------------------------------------------------------------------------
ΥΓ.: Χθες, μετά την γιορτή του σχολείου, κάναμε ένα πολύ καλό τσιμπούσι με σπιτικά φαγητά και δικά μας ούζα και τσίπουρα. Χορέψαμε, τραγουδήσαμε και περάσαμε τέλεια.
Να το ξανακάνουμε παιδιά! (Δευτέρα μετά το σχολείο :)
Your head will collapse,
if there's nothing in it,
And you'll ask yourself
Where is my mind?
Where is my mind?
Where is my mind?
Σάββατο, Μαρτίου 24, 2007
Παρασκευή, Μαρτίου 23, 2007
Σάββατο, Μαρτίου 17, 2007
Μ' αρέσουν τα λαϊκά...
... αλλά προτιμώ τα πιο βαριά.
Επειδή ανυπομονώ να ανέβω Salonica και να αγοράσω ένα εισιτήριο για Rockwave, είπα να γράψω κάτι σχετικό...
ΥΓ.: Είμαστε όλοι εις αναμονή των μεταθέσεων..
Για να δούμε, για που θα μετακομίσουν μερικά blogs ???
Επειδή ανυπομονώ να ανέβω Salonica και να αγοράσω ένα εισιτήριο για Rockwave, είπα να γράψω κάτι σχετικό...
ΥΓ.: Είμαστε όλοι εις αναμονή των μεταθέσεων..
Για να δούμε, για που θα μετακομίσουν μερικά blogs ???
Σάββατο, Μαρτίου 10, 2007
Take 7 from me (Cinema)...
Ακολουθώντας πιστά την εντολή του dtsomp, αναφέρω παρακάτω τις αγαπημένες μου ταινίες (Η επιλογή έγινε βάσει της εντύπωσης που μου έκανε η κάθε ταινία, όταν την πρωτοείδα. H σειρά δεν παίζει ρόλο):
1) Lord of the Rings. Απλά, χάζεψα όταν την είδα. Και έγινα φαν.
2) Amelie. Τελικά υπάρχουν ωραία παραμύθια. Και το να ονειροπολείς είναι αναγκαίο.
3) Kill Bill. Πάντα μου άρεσαν οι δουλειές του Ταραντίνο, αλλά σ' αυτήν την περίπτωση έμεινα με το στόμα ανοιχτό.
4) Usual Suspects. Ημουν νεαρός έφηβος όταν είδα την ταινία και κατάλαβα ότι υπάρχουν ταινίες που δεν μπορείς να μαντέψεις το τέλος...
5) Της Κακομοίρας. Ακόμα το βλέπω, όποτε το βρω μπροστά μου. Οι καλύτερες ατάκες του ελληνικού κινηματογράφου... (Ζήκος for ever)
6) Requiem for a dream. Νομίζω ότι το στομάχι μου πονούσε αρκετή ώρα μετά την ταινία. Πέφτεις, πέφτεις και δεν σταματάς πουθενά...
7) Matrix. Με μάγεψε η ιδεα της εικονικής πραγματικότητας. Πάντως η ταινία έχει μερικά πολύ βαθιά νοήματα...
Παρακαλώ να ακολουθήσουν οι γνωστοί - άγνωστοι (και όχι απαραίτητα 7):
menkatsa
efrizos
trikalos
fantus
ΥΓ.: Υπάρχουν και πολλές άλλες ταινίες που τις θεωρώ αριστουργήματα, αλλά αυτές τις είδα μεγαλύτερος και τις εκτίμησα κυρίως από καλλιτεχικής απόψεως. Οι παραπάνω (συν πέντε - έξι ακόμα) απλώς μείνανε για πάντα στο μυαλό μου.
1) Lord of the Rings. Απλά, χάζεψα όταν την είδα. Και έγινα φαν.
2) Amelie. Τελικά υπάρχουν ωραία παραμύθια. Και το να ονειροπολείς είναι αναγκαίο.
3) Kill Bill. Πάντα μου άρεσαν οι δουλειές του Ταραντίνο, αλλά σ' αυτήν την περίπτωση έμεινα με το στόμα ανοιχτό.
4) Usual Suspects. Ημουν νεαρός έφηβος όταν είδα την ταινία και κατάλαβα ότι υπάρχουν ταινίες που δεν μπορείς να μαντέψεις το τέλος...
5) Της Κακομοίρας. Ακόμα το βλέπω, όποτε το βρω μπροστά μου. Οι καλύτερες ατάκες του ελληνικού κινηματογράφου... (Ζήκος for ever)
6) Requiem for a dream. Νομίζω ότι το στομάχι μου πονούσε αρκετή ώρα μετά την ταινία. Πέφτεις, πέφτεις και δεν σταματάς πουθενά...
7) Matrix. Με μάγεψε η ιδεα της εικονικής πραγματικότητας. Πάντως η ταινία έχει μερικά πολύ βαθιά νοήματα...
Παρακαλώ να ακολουθήσουν οι γνωστοί - άγνωστοι (και όχι απαραίτητα 7):
menkatsa
efrizos
trikalos
fantus
ΥΓ.: Υπάρχουν και πολλές άλλες ταινίες που τις θεωρώ αριστουργήματα, αλλά αυτές τις είδα μεγαλύτερος και τις εκτίμησα κυρίως από καλλιτεχικής απόψεως. Οι παραπάνω (συν πέντε - έξι ακόμα) απλώς μείνανε για πάντα στο μυαλό μου.
Παρασκευή, Μαρτίου 02, 2007
Πάμε Μυτιλήνη...
Αύριο φθάνω Μυτιλήνη. Μια παρέα εκπαιδευτικών, λόγω μιας συνέντευξης τη Δευτέρα το πρωί, οργανώσαμε ένα τριήμερο ταξιδάκι στη Μυτιλήνη!
Ελπίζω να δω και τους συναδέλφους-συμφοιτητές μου και την ξαδέρφη μου!
CU in Lesvos...
Ελπίζω να δω και τους συναδέλφους-συμφοιτητές μου και την ξαδέρφη μου!
CU in Lesvos...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)