Από χθες τα κινητά απαγορεύονται σε όλα τα σχολεία. Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια.
Στο σχολείο μας είναι απαγορευμένα από την αρχή της χρονιάς.
Όταν λέμε απαγορευμένα, εννοούμε να είναι κλειστά, να μην χρησιμοποιούνται.
Δηλαδή, οι μαθητές μπορούν να έχουν το κινητό μαζί τους, αλλά πρέπει να είναι κλειστό.
Στο σχολείο μας είναι απαγορευμένα από την αρχή της χρονιάς.
Όταν λέμε απαγορευμένα, εννοούμε να είναι κλειστά, να μην χρησιμοποιούνται.
Δηλαδή, οι μαθητές μπορούν να έχουν το κινητό μαζί τους, αλλά πρέπει να είναι κλειστό.
Όταν υπάρχει ανάγκη για κάποια επείγουσα κλήση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί το τηλέφωνο του σχολείου.
Δεν ξέρω αν αυτό είναι μια οριστική λύση για τα τελευταία φαινόμενα στα σχολεία (video σεξουαλικού περιεχομένου). Πάντως είναι ένα βήμα.
Διαπιστώνω, μετά από διάφορες συζητήσεις με μαθητές, ότι και οι ίδιοι δεν θέλουν τη χρήση των κινητών. Σοκαρίστηκαν, φοβήθηκαν, ντροπιάστηκαν απ' τις εικόνες στα κανάλια και προσπαθούν από μόνοι τους να περιορίσουν τη χρήση των κινητών στο σχολείο. Συνήθως, όταν απαγορεύεις από κάποιον να κάνει κάτι, αυτός από αντίδραση και μόνο το κάνει. Αυτό φοβόμουν ότι θα γινόταν με τα κινητά. Όπως και με το κάπνισμα στο σχολείο.
Θέλω να πιστεύω ότι τα παιδια θα καταλάβουν με τον καιρό.
Γιατί η ουσία δεν είναι να απαγορεύεις απλώς κάποια πράγματα.
Η ουσία είναι να συνειδητοποιήσουν ποιο είνα το λάθος και γιατί τους το απαγορεύεις.
Τότε μόνο θα μάθουν και θα έχουν την δική τους προσωπική κρίση για ό,τι συμβαίνει γύρω τους.
Σκεφτείτε τον εαυτό σας να ήταν σ' αυτή την ηλικία. Με τον καθημερινό βομβαρδισμό από εικόνες sex, βίας, πλούτου, εύκολου χρήματος και ελάχιστης προσπάθειας δεν είναι δύσκολο να παραστρατήσεις.
Εμείς οφείλουμε να βοηθάμε και να συμβουλεύουμε τους μαθητές, όχι να τους κρίνουμε και να τους τιμωρούμε συνεχώς. Αυτό δεν είναι λύση.
Ελάτε στη θέση τους. Αυτό ειναι βοήθεια. Και έχει αποτέλεσμα.
Δεν ξέρω αν αυτό είναι μια οριστική λύση για τα τελευταία φαινόμενα στα σχολεία (video σεξουαλικού περιεχομένου). Πάντως είναι ένα βήμα.
Διαπιστώνω, μετά από διάφορες συζητήσεις με μαθητές, ότι και οι ίδιοι δεν θέλουν τη χρήση των κινητών. Σοκαρίστηκαν, φοβήθηκαν, ντροπιάστηκαν απ' τις εικόνες στα κανάλια και προσπαθούν από μόνοι τους να περιορίσουν τη χρήση των κινητών στο σχολείο. Συνήθως, όταν απαγορεύεις από κάποιον να κάνει κάτι, αυτός από αντίδραση και μόνο το κάνει. Αυτό φοβόμουν ότι θα γινόταν με τα κινητά. Όπως και με το κάπνισμα στο σχολείο.
Θέλω να πιστεύω ότι τα παιδια θα καταλάβουν με τον καιρό.
Γιατί η ουσία δεν είναι να απαγορεύεις απλώς κάποια πράγματα.
Η ουσία είναι να συνειδητοποιήσουν ποιο είνα το λάθος και γιατί τους το απαγορεύεις.
Τότε μόνο θα μάθουν και θα έχουν την δική τους προσωπική κρίση για ό,τι συμβαίνει γύρω τους.
Σκεφτείτε τον εαυτό σας να ήταν σ' αυτή την ηλικία. Με τον καθημερινό βομβαρδισμό από εικόνες sex, βίας, πλούτου, εύκολου χρήματος και ελάχιστης προσπάθειας δεν είναι δύσκολο να παραστρατήσεις.
Εμείς οφείλουμε να βοηθάμε και να συμβουλεύουμε τους μαθητές, όχι να τους κρίνουμε και να τους τιμωρούμε συνεχώς. Αυτό δεν είναι λύση.
Ελάτε στη θέση τους. Αυτό ειναι βοήθεια. Και έχει αποτέλεσμα.
4 σχόλια:
Respect δάσκαλε.
Ακριβώς αυτό είναι το νόημα. Να το καταλάβουν από μόνα τους και να μην χρειάζονται "χωροφύλακες" να τους ελέγχουν για κινητά...
Αυτό είναι το επιθυμητό και προς τα κει πρέπει να στραφεί η παιδεία...
Μπράβο Νικόλα!Έχεις απόλυτο δίκαιο! Αλλά δεν γίνεται τις περισσότερες φορές!Προχτές στο σχολείο μου πιάσαν κάτι μαθητές να καπνίζουν και τους λέγαν όλοι μα καπνίζετε στο σχολείο..τι πράματα είναι αυτά κτλ από τη στιγμή που το 90% του συλλόγου μας καπνίζει σαν τον Τιτανικό!(πότε θα βουλιάξει δεν ξέρω;-) lol)!
Πάρτε κανέναν ιονιστή στο γραφείο!!!
Σε μεγάλους συλλόγους το νέφος είναι τρομερό :)
Δημοσίευση σχολίου