Διαβάζω εδώ και καιρό τα post του στραβαδιού και αναπολώ και εγώ τις μέρες της στρατιωτικής μου θητείας. Βέβαια, τότε όλα μου φαίνονταν σχεδόν μαύρα (εκτός του τελευταίου 4μηνου), τώρα όμως νοσταλγώ τα άτομα και τις καταστάσεις που πέρασα.
Ιδιαίτερη μνεία σε φίλους που γίναν αδελφικοί, αλλά και σε ένα παλικάρι με καλλιτεχνική φλέβα, που με ζωγράφισε (Δοξάστε με :) !
Για να δώσω λοιπόν κουράγιο στο στραβάδι, ανεβάζω την παρακάτω φωτογραφία, για να του θυμίσω ότι στο στρατό χαίρεσαι και εκτιμάς ακόμη και τα πιο ασήμαντα πράγματα - και αυτό είναι κάποιο κέρδος.
Περιμένοντας την άδεια λοιπόν...
Μάλλον, μαζεύοντας τις υπογραφές...
2 σχόλια:
Να ξαναπώ συγχαρητήρια? Λήμνος ε?
Not bad....
Πωπωωωω.... μαζεύατε τόσες υπογραφές για μια άδεια; Εμείς οι Μηχανικάριοι με μια τζίφρα φεύγουμε :Ρ
(Το θέμα είναι, κάθε πότε βλέπουμε την τζίφρα)
Δημοσίευση σχολίου