Μόλις είχα τελειώσει το " Θάνατος στην Ιερατική Σχολή" της Π.Ντ. Τζαίημς. Ωραίο βιβλίο, καλογραμμένο, πολλές λεπτομέρειες, κλασικό αστυνομικό θρίλερ που είχα κερδίσει σ' έναν διαγωνισμό του CITY magazine. Πήγα να το αφήσω στην βιβλιοθήκη και να ψάξω για κανένα βιβλίο της γυναίκας μου που δεν το έχω διαβάσει. Εκεί έπεσε το βλέμμα μου σ' ένα βιβλίο που έχω διαβάσει πριν από 5 χρόνια. Το βιβλίο ήταν το " Τρυποκάρυδος" του Τομ Ρόμπινς.
Όσοι δεν έχουν διαβάσει κάποιο βιβλίο του δεν θα ξέρουν ότι πρόκειται για μια ιδιοφυϊα συγγραφική, με ένα στυλ εντελώς διαφορετικό. Τρελή πλοκή, απρόσμενα γεγονότα, χαρακτήρες που δεν συναντάς πουθενά και ένα αίσθημα αγάπης πρωτόγνωρο. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα! Θα σας τρελάνει! Στο τέλος ή θα αγαπήσετε τον Τομ Ρόμπινς ή θα τον θεωρήσετε μπουρδολόγο. Εγώ προσωπικά τον θεωρώ έναν από τους πρωτοποριακούς συγγραφείς του αιώνα.
"Βγάζει περισσότερο γέλιο ανά σελίδα απ' όσα χιλιόμετρα βγάζει ανά γαλόνι ένα Ντάτσουν." (CHICAGO SUN-TIMES)
Ο "Τρυποκάρυδος" είναι ένα είδος ερωτικής ιστορίας που εκτυλίσσεται μέσα σε ένα πακέτο τσιγάρα Κάμελ. Αποκαλύπτει το σκοπό της σελήνης, εξηγεί τη διαφορά ανάμεσα στους κακοποιούς και τους παρανόμους, εξετάζει τη διαμάχη ανάμεσα στο δεσμευμένο σοσιαλιστή και το ρομαντικό ατομικιστή , ζωγραφίζει το πορτραίτο μιας σύγχρονης κοινωνίας με ζάπλουτους Αραβες, εξόριστους βασιλιάδες και εγκυμονούσες μαζορέτες. Τέλος, ασχολείται με τα μυστήρια των πυραμίδων.
Απ' το οπισθόφυλλο του βιβλίου
ΥΓ. Προτείνω επίσης τα
"Το άρωμα του ονείρου"
"Ακόμα και οι καουμπόισσες μελαγχολούν" και
"Αγριεμένοι ανάπηροι επιστρέφουν από καυτά κλίματα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου