Φτηνά την γλιτώσαμε...
Ευτυχώς τελείωσε γρήγορα η δεύτερη παρουσία μου στο στρατό πριν έρθουν τα κρύα.
Μια ακόμη βδομάδα χαμένη απ' τη ζωή μας, χωρίς ουσία, χωρίς τίποτα ενδιαφέρον.
Ο ελληνικός στρατός παραμένει ίδιος όπως τον άφησα πριν από πέντε χρόνια.
Τώρα, ως επίστρατος, είδα τα πράγματα από άλλη σκοπιά.
Δεν ειχα μέσα μου αρνητσμό για τα στελέχη του Ε.Σ. που με έτρεχαν όταν ήμουν στρατιώτης.
Ήμουν ήρεμος. Ένιωθα ανώτερος.
Τέλος πάντων. Τα πράγματα κύλησαν ήρεμα, χωρίς πολλές εντάσεις.
Μας έδωσαν παραλλαγές, εξαρτύσεις, άρβυλα, λουκάνικα, όπλα και είμασταν έτοιμοι για σκηνάκια. Ευτυχώς, λόγω συνεχόμενων ασκήσεων της μονάδας, κοιμηθήκαμε σε θαλάμους.
Τα άρβυλα μας ξέσκισαν τα πόδια από την πρώτη μέρα και η βαρεμάρα κυριαρχούσε σε όλο το στρατόπεδο. Δεν κάναμε τίποτα. Μόνο δυο βολές (κανονική και νυχτερινή). Δεν μας πείραζε κανένας.
Τέσσερις μέρες εξοδούχοι, φάγαμε τα λέφτά μας και γυρίσαμε πίσω...
Ευτυχώς που γνώρισα και 3-4 καλά άτομα ( συνάντησα και μια σειρά μου) και πέρσασαν ευχάριστα οι ημέρες.
Ε.Σ ... εις το επανειδείν (άκυροοοοο)!!!!
