Πλησιάζουμε στον Απρίλιο.
Το Πάσχα είναι κοντά.
Στο μυαλό των εκπαιδευτικών κυριαρχεί μόνο ένα θέμα αυτό τον καιρό.
Οι μεταθέσεις.
Που θα μαστε του χρόνου;
Κανείς δεν ξέρει. Μάλλον στα ίδια.
Δεν είναι και το πιο σπουδαίο θέμα βέβαια. Αλλά για κάποιο λογο η λέξη μετάθεση μας γεμίζει άγχος. Όπως και στο στρατό. Λες και παίζει τον πιο καθοριστικό ρόλο η περιοχή που θα πας.
Το κυριότερο είναι το περιβάλλον, οι συνάδελφοι, το κλίμα στο σχολείο, οι μαθητές. Όλα τα άλλα είναι απλώς για κάνουμε κουβέντα.
Εν πάσει περιπτώσει, καλή επιτυχία σε όλους όσους έχουν πραγματικά ανάγκη τη μετάθεση (επιστροφή από νησιά, παντρεμένοι κ.ά).
"Οριστικά την Παρασκευή θα δοθούν στη δημοσιότητα τα ονόματα των εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που παίρνουν μετάθεση , ύστερα από αίτησή τους, όπως δήλωσε στο esos.gr έγκυρη πηγή του υπουργείου Παιδείας.
Η ίδια πηγή δήλωσε ότι υπάρχει μια πολύ μικρή πιθανότητα να ανακοινωθούν τη Δευτέρα , εφόσον μέχρι το μεσημέρι της Παρασκευής δεν ολοκληρωθούν όλες οι απαιτούμενες διαδικασίες."
Πηγή: www.esos.gr
Your head will collapse,
if there's nothing in it,
And you'll ask yourself
Where is my mind?
Where is my mind?
Where is my mind?
Τετάρτη, Μαρτίου 26, 2008
Τρίτη, Μαρτίου 18, 2008
Δευτέρα, Μαρτίου 17, 2008
Λίγο πριν το Πάσχα (Πενθήμερες και άλλα...)
Περάσαμε τα μέσα Μαρτίου.
Οι απεργίες δεν έχουν τελειωμό. ΔΕΗ, σκουπίδια, βενζίνη.
Από μεθαύριο κι εμείς στο χορό με 48ωρη.
Όι μαθητές είναι σε φάση 5ήμερης εκδρομής.
Ετοιμάζονται, έχουν ξεχάσει τα μαθήματα (και καλά κάνουν αυτή την περίοδο), αγοράζουν ρούχα, ψηφιακές μηχανές... Τους χαίρομαι. Φέτος δεν συνοδεύω, αλλά συνοδεύουν τέσσερις φίλοι μου.
Άγχος για τους καθηγητές-συνοδούς, αλλά και ευχαρίστηση. Γίνεσαι ένα με τα 18χρονα. Υπέροχη εμπειρία.
Κατά τα άλλα, πήζω στη δουλειά (στο αυτοκίνητο μάλλον) και προσπαθώ να τελειώσω το σπίτι μας για να μπούμε επιτέλους μέσα.
Καλό τετραήμερο για τους εκπαιδευτικούς (22-25 Μαρτίου)!!!
Οι απεργίες δεν έχουν τελειωμό. ΔΕΗ, σκουπίδια, βενζίνη.
Από μεθαύριο κι εμείς στο χορό με 48ωρη.
Όι μαθητές είναι σε φάση 5ήμερης εκδρομής.
Ετοιμάζονται, έχουν ξεχάσει τα μαθήματα (και καλά κάνουν αυτή την περίοδο), αγοράζουν ρούχα, ψηφιακές μηχανές... Τους χαίρομαι. Φέτος δεν συνοδεύω, αλλά συνοδεύουν τέσσερις φίλοι μου.
Άγχος για τους καθηγητές-συνοδούς, αλλά και ευχαρίστηση. Γίνεσαι ένα με τα 18χρονα. Υπέροχη εμπειρία.
Κατά τα άλλα, πήζω στη δουλειά (στο αυτοκίνητο μάλλον) και προσπαθώ να τελειώσω το σπίτι μας για να μπούμε επιτέλους μέσα.
Καλό τετραήμερο για τους εκπαιδευτικούς (22-25 Μαρτίου)!!!
Τρίτη, Μαρτίου 04, 2008
Και ο μπαμπάς μου βλέπει LOST...
Έβλεπα προχτές με τον πατέρα μου την 'Παραλία' με τον Ντι Κάπριο. Ωραία φύση, φοβερά τοπία, καλοκαίρι...
Ξαφνικά μου λέει ο πατέρας μου (που είναι 70φεύγα):
- Αυτό μοιάζει με το LOST! Το δείχνει ο Αnt1, εκείνο μωρέ που πέσανε από το αεροπλάνο, δεν το ξέρεις;
Έσκασα στα γέλια, ο μπαμπάς μου βλέπει LOST!!!!
ΥΓ.: Η Θεσσαλονίκη την Τσικνοπέμπτη ήταν απλά υπέροχη.
Όλη η πόλη στο πόδι, όλος ο κόσμος ντυμένος, ευδιάθετος, όλη η πόλη μια παρέα.
Βέβαια δεν καθόμασταν κάπου, αλλά καβατζωθήκαμε σε μια καντίνα στην Αριστοτέλους και το τσικνίσαμε εκεί!!!
Ξαφνικά μου λέει ο πατέρας μου (που είναι 70φεύγα):
- Αυτό μοιάζει με το LOST! Το δείχνει ο Αnt1, εκείνο μωρέ που πέσανε από το αεροπλάνο, δεν το ξέρεις;
Έσκασα στα γέλια, ο μπαμπάς μου βλέπει LOST!!!!
ΥΓ.: Η Θεσσαλονίκη την Τσικνοπέμπτη ήταν απλά υπέροχη.
Όλη η πόλη στο πόδι, όλος ο κόσμος ντυμένος, ευδιάθετος, όλη η πόλη μια παρέα.
Βέβαια δεν καθόμασταν κάπου, αλλά καβατζωθήκαμε σε μια καντίνα στην Αριστοτέλους και το τσικνίσαμε εκεί!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)