Πέμπτη, Νοεμβρίου 29, 2007

Μαλακάσα (σε άσχετο χρόνο...)


Κάτι άσχετο με την εποχή.
Αλλά ήθελα να το ανεβάσω.
Rockwave. Μαλακάσα. Tera Vibe. 3 - 4 ώρες πριν βγουν οι Metallica.
Τρεις καθηγητές και ένας άνεργος (κοινώς ρεμάλι:)).

Η φωτογραφία είναι ένα πρόχειρο πανοραμικό (κολλάζ απο φωτογραφίες με κάλυψη 360 μοιρών).
Προσφορά από τον Πάνο.

ΥΓ.: Ακούω Ocean Spray από Manic Street Preachers...

Βήχας...

Καταραμένος βήχας.
Μ' έχει πιάσει και δεν μ' αφήνει.
Κάθε χρόνο, τον ίδιο καιρό.
Κάθε χρόνο, τα ίδια φάρμακα.
Ένα τύπου spray και κάτι φακελάκια, σαν βιταμίνες, που διαλύονται στο νερό.
Και κάθε χρόνο δεν φεύγει με τίποτα.
Και βήχω.
Και βήχω.

Έχουν σπάσει τα νεύρα μου.
Και των γύρω μου.

Ρε Άγιε Βασίλη, αντί να μου φέρεις τίποτα, δεν παίρνεις τον βήχα μου;

Τετάρτη, Νοεμβρίου 28, 2007

The golden compass...

Πήγα πριν καμιά δεκαριά μέρες για σινεμά. Με χαλαρή διάθεση, είδαμε το "Φιλί της ζωής".
Ευχάριστη ελληνική κωμωδία, χωρίς πολλά-πολλά. Ιδανική για ένα παρασκευιάτικο βραδάκι, που έχεις ανάγκη για χαλάρωμα.
Αφού προμηθευτήκαμε τα απαραίτητα (Πατατάκια, Ποπ Κορν, αναψυκτικά κλπ.), στογγυλοκαθίσαμε στις αναπαυτικές καρέκλες του multiplex.
Ενώ αμέριμνος παρακολουθούσα τις διαφημίσεις και τα προσεχώς, είδα ένα trailer που το περίμενα καιρό.

The golden compass

Βασισμένο στο πρώτο μυθιστόρημα(Northern Lights) από την τριλογία του Φίλιπ Πούλμαν (His Dark Materials), η ταινία είναι μια υπερπαραγωγή σε στυλ Lord of the rings και Harry Potter. Ένας κόσμος για μικρούς και για μεγάλους.

Αναμένω με αγωνία την πρεμιέρα στην Ελλάδα.

Για περισσότερες πληροφορίες:
http://www.goldencompassmovie.com/

Τρίτη, Νοεμβρίου 06, 2007

I love Limnos (και όσα πέρασα εκεί...)

Παρόλο που παραμένω χωρίς ADSL (που πας ρε Καραμήτρο;), είχα μια άκρως ενδιαφέρουσα κουβεντούλα με δυο φίλους από τη Λήμνο (μέσω MSN).
Έμαθα νέα τους, θυμήθηκα πράγματα, ανθρώπους, συνήθειες, σχέσεις, φιλίες, μέρη.
Θυμήθηκα τη Λήμνο, το σχολείο, τους συναδέλφους, το κλίμα στην τάξη και στο γραφείο των καθηγητών.
Θυμήθηκα τις βόλτες, την ηρεμία του σπιτιού, τη ζεστή αγκαλιά, τις ταβέρνες, τις βραδιές "Παρά Πέντε", το ατελείωτο γέλιο, το καλοπροαίρετο κουτσομπολιό.
Είναι ωραία εδώ στην πατρίδα, γύρισα και ξαναβρήκα φίλους, αλλά τη Λήμνο και ό, τι πέρασα εκεί δεν την ξεχνάω.

Χαιρετίσματα σε όλους τους συναδέλφους μου, όπου κι αν βρίσκονται φέτος (Θεσ/νίκη, Πήλιο, Αθήνα, Λήμνο, Κομοτηνή, Σέρρες).
Φιλιά και εις το επανειδείν (που δεν θα αργήσει και πολύ...)!