Μπάσκετ και ...

Χθες το βράδυ κανονίσαμε να πάμε για μπασκετάκι στο Ποσειδώνιο.
7-8 μαντράχαλοι που είχαν κάποια σχέση με το άθλημα.
Όλοι είχαμε παίξει σε ομάδες στα νιάτα μας κι έτσι το εγχείρημα πέτυχε.

Στην αρχή μαζεύα τα πνευμόνια μου και τις γλώσσα μου απ' το πάτωμα.
Σιγά-σιγά επανήλθα και παίξαμε μια χαρά.

Εκεί που είμασταν μες στην καλή διάθεση και παίζαμε καμμιά ωρίτσα, ξαφνικά τα φώτα σβήνουν.
Στα γηπεδάκια του Ποσειδωνίου είχε πάρα πολλές παρέες που παίζανε, αλλά κατά τις 11 τα φώτα σβήσανε.

Μεταξύ σοβαρού και αστείου κάποιος είπε:
"Καλά ρε σεις, έτσι θα μας στείλετε στα ναρκωτικά ..."

Είναι δυνατόν, ο μόνος χώρος που μπορείς να παίξεις μπάσκετ σε όλη τη Θεσσαλονίκη να κλείνεται τόσο νωρίς;

Αποχή λόγω διακοπών...

Λείπω απο το blog λόγω διακοπών (δύο μήνες είναι αυτοί).
Όχι ότι είμαι σε κάποιο νησί ή σε καμμιά παραλία...
Απλώς έχουμε πολλές δουλειές για το σπίτι μας και τρέχω συνέχεια...
Επίσης ακόμα δεν έχω βάλει στη Θεσσαλονίκη ADSL και λείπω γενικά από τη blogόσφαιρα.

Βλέπω γνωστούς που έχω καιρό να τους δω και ψάχνω να δω μέρη της πόλης που έχω ξεχάσει.

Θα τα πούμε σύντομα...

Έλεος με τις πανελλαδικές...

Καλά, δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο σ' αυτόν τον τόπο.
Δυο-τρία πράγματα θεωρούνται από τον κόσμο αδιάβλητα.
Μέσα σ' αυτά και οι πανελλαδικές εξετάσεις για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Όλος ο κόσμος (μέσα σ'αυτούς κι εγώ) θεωρεί ότι η διαδικασία είναι αδιάβλητη.
Και τώρα, ως εκπαιδευτικός, που έχω ζήσει τις πανελλαδικές και από τη άλλη πλευρά, το ίδιο πιστεύω.
Οι διαδικασίες είναι αυστηρές, άκρως γραφειοκρατικές (για λόγους ασφαλείας) και είναι δύσκολο ακόμα και τα θέματα να μεταφέρεις πριν περάσει η σωστή ώρα.

Τώρα, με τι κότσια και τι πλάτες προσπάθησαν κάποιοι ν α αλλοιώσουν βαθμολογίες γραπτών...

Ευτυχώς που οι βαθμολογητές είχαν τη δύναμη να αναφέρουν το περιστατικό και τις πιέσεις που δέχθηκαν στους ανωτέρους τους.
Περιμένω να δω τις εξελίξεις και τις κυρώσεις που θα επιβληθούν...

Ουφ, έφτασα...

Έφυγα από Λήμνο, τίγκα στα πράγματα το αμάξι.
Άφησα κάποια στο εξοχικό, κάποια τα πήγα στο σπίτι.
Ήρθαν κι άλλα, με αμάξι φίλου μου.

Πήγαμε Plant.
Κατεβήκαμε Μαλακάσα.
Είδαμε Metallica.
Πολύς κόσμος. Χαμός. Τέλεια συναυλία.

Κάναμε μιάμιση ώρα να βγούμε από τη Μαλακάσα.
Σταματημένα αυτοκίνητα για μια ώρα και οι οδηγοί στην ψησταριά για σουβλάκια.

Δυόμιση τη νύχτα στη Χαλκίδα.
Πρωινό ξύπνημα και ντουγρού για Θεσσαλονίκη.

Καπάκι το αμάξι και έφυγα για Καβάλα.
Καραβάκι και σε 5 ωρίτσες Λήμνο.

Ουφ, έφτασα...

ΥΓ.: Post για Metallica και τα σχετικά για τη συναυλία αργότερα, όταν θα'χω στα χέρια μου το υλικό...