Καθημερινότητα...

Ήρεμα τα πράγματα. Όλα κυλάνε ήσυχα.
Ολόκληρο σχεδόν το σχολείο λείπει σε εκπαιδευτική εκδρομή στην Κομοτηνή.
Έχουν μείνει ελάχιστοι μαθητές και έτσι κάνουμε επαναλήψεις ή εκμεταλλευόμαστε το χρόνο δείχνοντας τους κάποιες ενδιαφέροντες παρουσιάσεις ή documentaries.
Είχα και κάτι δουλειές με συμβολαιογράφους, έτρεχα για την αίτηση μετάθεσής μου, χάλασε κι ο καιρός...
Μέτρια πράγματα, μέτρια διάθεση...
Αυτή η χρυσή μετριότητα που μου τη σπάει...


ΥΓ.: Ακούω Placebo - Bitter End την ώρα που postάρω...
Άσχετο.
Η διάθεση μου θα φτιάξει πολύ γρήγορα.
I just can feel it...

Χρόνια Πολλά και Ε.Σ...

Χρόνια Πολλά σε όσες γιορτάζουν.

Της Αγίας Αικατερίνης σήμερα.

Γιορτάζει η μητέρα μου...
Μητέρα, χρόνια πολλά :)

Επίσης τις ευχές μου στην Κατίνα (Κατίνα μας λείπεις...), στην ka8y(όχι δεν σε ξέχασα:) ) και στην Καίτη.

Τέτοια μέρα, πριν μερικά χρόνια, παρουσιάστηκα στον Ελληνικό Στρατό.
Ξημερώματα, φορτωμένοι με τσάντες, μαζί με το φίλο μου, τον Κόκκαλο, φτάναμε στον Αυλώνα (ΚΕΤΘ)...

ΣΤΡ(ΤΘ)...

ΥΓ: Παρόλο που γιορτάζει η μητέρα μου, να κάτι που θα ήθελα εγώ όταν μεγαλώσω...

Παρασκευή, κοντή γιορτή...

Αύριο είναι 17 Νοεμβρίου. Σε όλα τα σχολεία θα πραγματοποιηθούν σχολικές γιορτές.
Το ίδιο θα συμβεί και στο δικό μας. Δύο συνάλφοι (μια φιλόλογος και μία πληροφορικός) έχουν αναλάβει το δύσκολο έργο της οργάνωσης και προετοιμασίας της γιορτής. Βρήκαν κείμενα, ποιήματα, ηχητικά και οπτικά αποσπάσματα κτλ. Εγώ έχω αναλάβει την χορωδία.
Δύο βδομάδες λοιπόν πολεμάμε να ετοιμάσουμε μια γιορτή. Δεν είναι τόσο εύκολο όσο αρχικά φαίνεται. Πάντα, βέβαια, αν θέλεις να κάνεις μια σχολική γιορτή για τα παιδιά, μια γιορτή που θα κρατήσει το ενδιαφέρον, που θα τους μάθει πράγματα και θα τα ευαισθητοποιήσει.


Βλέποντας τα τελευταία χρόνια ρεπορτάζ στις ειδήσεις, είχα την εντύπωση ότι τα παιδιά πλέον δεν γνωρίζουν ή δεν θέλουν να μάθουν για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Έτσι, δεν έχουν κι όρεξη να συμμετάσχουν στις σχολικές γιορτές. Η κατάσταση δεν έχει όμως έτσι.
Τα παιδιά και όρεξη έχουν και θέλουν να μάθουν και συγκινούνται από τα γεγονότα. Αρκεί εμείς ως μεγαλύτεροι και ως καθηγητές τους, να τους εξηγήσουμε σωστά τους λόγους της γιορτής, τους αγώνες που έγιναν για πράγματα που σήμερα είναι αυτονόητα.


Τα παιδιά σήμερα θέλουν να συμμετέχουν, θέλουν να κάνουν πράγματα.
Και θέλουν και τη βοήθεια μας. Ας είμαστε στο πλάι τους κι όχι απέναντί τους.

Psycho killer, Qu' est-ce que c' est?

Επηρεασμένος από το playlist των ζωντανών εμφανίσεων
των Just A Band (τοπική μπάντα-φίλοι), ακούω αυτό το φοβερό κομμάτι των Talking Heads.
Παράξενος ήχος, άλλης δεκαετίας, καθαρές κιθάρες, σταθερός, κοφτός ρυθμός και φυσικά εκπλητικά φωνητικά. Δύσκολα, psycho φωνητικά. All time classic.

Psycho killer - Talking Heads

I can't sleep 'cause my bed's on fire
Don't touch me I'm a real live wire

Psycho Killer
Qu'est-ce que c'est?
Fa fa fa fa fa fa fa fa far far better
Run run run run run run run away
Psycho Killer
Qu'est-ce que c'est?
Fa fa fa fa fa fa fa fa far far better
Run run run run run run run away

You start a conversation you can't even finish it.
You're talkin' a lot, but you're not sayin' anything.
When I have nothing to say, my lips are sealed.
Say something once, why say it again?

Psycho Killer,
Qu'est-ce que c'est?
Fa fa fa fa fa fa fa fa far far better
Run run run run run run run away
Psycho Killer
Qu'est-ce que c'est?
Fa fa fa fa fa fa fa fa far far better
Run run run run run run run away

Ce que j'ai fait ce soir-là, Ce qu'elle a dit ce soir-là
Realisant mon espoir,
Je me lance vers la gloire... Ok
We are vain and we are blind
I hate people when they're not polite

Psycho Killer,
Qu'est-ce que c'est?
Fa fa fa fa fa fa fa fa far far better
Run run run run run run run away
Psycho Killer,
Qu'est-ce que c'est?
Fa fa fa fa fa fa fa fa far far better
Run run run run run run run away

ΥΓ.: Ευχαριστώ τους Just A Band για τα υπέροχα τραγούδια που μας θυμίζουν...

Ολα καλά, Ολα καλά...

ΟΛΑ ΚΑΛΑ.
Το ΠΕΚ πήγε περίφημα.
Οι συνάδελφοι ήταν πολύ θετικοί και συνεργάσιμοι.
Καλή συνέχεια σε όλους, επιμορφωτές και επιμορφούμενους:)

Τώρα, αρχίζουν τα δύσκολα...

Τ ο σαββατοκύριακο που μας έρχεται ξεκινά η επιμόρφωση των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών (τα γνωστά ΠΕΚ) εδώ στη Λήμνο. Σε άλλες περιοχές τα ΠΕΚ έχουν ήδη ξεκινήσει.

Πέρσι, ως επιμορφούμενος, είχα την δυνατότητα να μιλήσω με συμβούλους και με άλλους εκπαιδευτικούς κατά τη διάρκεια των ΠΕΚ. Η εμπειρία αυτή συνοψίζεται στα παρακάτω:

• Πολλοί από τους συμβούλους που παρακολουθήσαμε στα ΠΕΚ ήταν άσχετοι με τη διδασκαλία της Πληροφορικής. Λόγω ανυπαρξίας σύμβουλου Πληροφορικής, παρακολουθήσαμε μαθήματα γενικής διδακτικής και παιδαγωγικής (σε στυλ διάλεξης - νυστάζω) από φιλολόγους, φυσικούς, χημικούς κτλ. που ουσιαστικά ήταν μια κακή επανάληψη από αυτά που διάβασα για τον ΑΣΕΠ.
• Κάποιοι από τους συμβούλους δεν "κόλλησαν" στα καθιερωμένα κάθε επιμόρφωσης για εκπαιδευτικούς (θεωρίες μάθησης, παιδαγωγικές μέθοδοι, αόρισατα σχέδια μαθήματος), αλλά μας παρουσίασαν τα προβλήματα που θα συναντήσουμε ως εκπαιδευτικοί και μας πρότειναν και διάφορες λύσεις αυτών (πχ. η κυρία Μαρτάκη, επιμορφώτρια της ειδικής αγωγής από τη Χίο).
• Τη διδασκαλία της Πληροφορικής, την ανέλαβαν κάποιοι καθηγητές πληροφορικοί που υπηρετούν στο νησί. Τολμώ να πω πως, εκτός μιας περίπτωσης, τα μαθήματα αυτά, που γίναν από εκπαιδευτικούς με μικρή εμπειρία, ήταν για μας τα πιο χρήσιμα. Έγιναν σε ιδιαίτερα φιλικό κλίμα, με συνεχείς συζητήσεις κι όχι με μονόλογο από αυτούς, και συζητήθηκαν απορίες και καταστάσεις καθημερινές, προβλήματα με μαθητές και θέματα διδασκαλίας πληροφορικής. Είδαμε επιτέλους στην πράξη πως προσεγγίζουν διαφορετικοί εκπαιδευτικοί την ύλη της πληροφορικής, πως οργανώνουν το μάθημά τους και πως αντιμετωπίζουν καταστάσεις στην τάξη και στο σύλλογο των καθηγητών.

Τα λεω όλα αυτά, γιατί φέτος, λογω έλλειψης πιο έμπειρων εκαπιδευτικών-πληροφορικών, την επιμόρφωση αυτή (του τομέα της διδασκαλίας της πληροφορικής) την έχουμε αναλάβει εμείς που πέρσι είμασταν επιμορφούμενοι. Δύσκολη κατάσταση και άχαρη. Κάποιοι από τους επιμορφούμενους είναι φίλοι μου χρόνια και με τους περισσότερους έχω μια καλή φιλική σχέση εδώ στο νησί.
Έχω πολύ άγχος, λοιπόν, αυτό είναι το θέμα. Έχω προετοιμαστεί όσο καλύτερα μπορώ, αλλά συνέχεια σκέφτομαι τα ΠΕΚ.
Ελπίζω να πάνε όλα καλά και στο τέλος να είναι όλοι ευχαριστημένοι...

Santa Claus is coming to town...

Τυλιγμένος στην κουβέρτα μου.
Η monix είχε σηκωθεί. Μύριζε γαλλικος με άρωμα φουντούκι.
Ελαφριά, ήρεμη μουσική ακουγόταν, ιδανική για πρωινό ξύπνημα.
Με αργές κινήσεις, σηκώθηκα, πήγα στο μπάνιο, πλύθηκα και με λίγα βήματα έφτασα στην καφετιέρα. Το βλέμμα μου έμεινε στο παράθυρο.

Έξω χιόνιζε. Και όχι κάποιο μικρό, ανεπαίσθητο χιονάκι, αλλά χοντρές, μεγάλες νιφάδες χιονιού.
Κοιτάω το ημερολόγιο, 4 Νοεμβρίου. Εντάξει, λέω, ένα βράδυ κοιμήθηκα.

Κι όμως η ατμόσφαιρα ήταν χριστουγεννιάτικη...


Oh! You better watch out,

you better not cry,

you better not pout,

I'm telling you why:

Santa Claus is coming to town!



ΥΓ.: Μετά από κανα-δυό τηλέφωνα και λίγο διάβασμα, ένας λαμπρός ήλιος μπήκε από το παράθυρο. Κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι πριν από μερικές ώρες χιόνιζε.
Πάει, ο καιρός τρελάθηκε...

Κατάληψη no3...

Χθες το σχολείο τελούσε υπό κατάληψη.
Κάποιοι γονείς μπήκαν στο σχολείο και τέθηκε θέμα να γίνουν τα μαθήματα της 3ης Λυκείου.
Κλήθηκαν να πάρουν μέρος στη συζήτηση και οι καθηγητές.
Μπήκαμε στο σχολείο και συζητήσαμε καθηγητές και γονείς στο γραφείο.
Υπήρξε μια μικρή ένταση. Ξεπεράστηκε.
Ήρθε η ώρα να καλέσουμε την επιτροπή των μαθητών για να ακούσουμε τα αιτήματά τους.

-Γιατί κάνατε κατάληψη;
-Δεν ξέρουμε, δεν κλείσαμε εμείς το σχολείο.
-Ποιος το έκλεισε;
-Δεν ξέρουμε.
-Δηλαδή ήρθατε το πρωί και το σχολείο ήταν κλειστό;
-Ναι, εμείς θέλαμε να κάνουμε μάθημα.
-Τα κλειδιά από τις κλειδαριές τα έχετε;
-Ναι, να, ορίστε...



Έτσι έληξε η κατάληψη...

Σήμερα τα μαθήματα έγιναν κανονικά.

ΥΓ.: Άσχετο, αλλά αξίζει να το δείτε ...