SPACE IS DEEP...

Έχω τελειώσει με τα αυριανά θέματα των εξετάσεων.
Έχω γεμίσει ένα χαμηλό ποτήρι με τζιν, λεμονάδα και λίγο πάγο.
Ο ουρανός είναι καθαρός.
Τα αστέρια ξεκινάν την βόλτα τους (έτσι μας φαίνεται).
Οι γαλαξίες στη θέση τους, εκατομμύρια έτη φωτός μακριά.
Τα αστρικά σμήνη στέλνουν το φως τους.

Κι εγώ εδώ, στο νησί, τα κοιτώ...

Ετοιμάζομαι για αστροπαρατήρηση.
Το τηλεσκόπιο είναι ήδη στο μπαλκόνι.
Οι χάρτες στο τραπεζάκι.

Και από τα ηχεία ακουγεται η μουσική των Hawkwind...
Space Ritual...
Το τελετουργικό άρχισε...


HAWKWIND
Space Is Deep

Space is dark it is so endless
When you're lost it's so relentless
It is so big, it is small
Why does man try to act so tall

Is this the reason
Deep in our minds

It does not feel it does not die
Space is neither truth nor lies
Into the void we have to travel
To find the clue which will unravel

Is this the reason
Deep in our minds

The secret lies with our tomorrow
In each of us is a hidden sorrow
The path goes onward through the night
Beyond the realms of ancient light

Is this the reason
Deep in our minds

'Αρχισαν τα μπάνια...

Εδώ και μια βδομάδα ξεκινήσαμε τα μπάνια. Το πρωΐ εξετάσεις στο σχολείο -εισήγηση ή επιτήρηση- και μετά προετοιμασία για την παραλία. Όλοι πεταγόμαστε σπίτια μας για να φορέσουμε μαγιό, να πάρουμε αντηλιακά, ομπρέλες, πετσέτες, σταυρόλεξα, τάβλι, ρακέτες κτλ.
Σε χρόνο ρεκόρ έχουμε επιβιβαστεί στα αυτοκίνητα και αποφασίζουμε σε ποια παραλία θα πάμε.

Θάνος.
Πλατύ.
Αγ. Ιωάννης.
Εβγάτης.
Πλάκα.
Φαναράκι.
...
...
...

Και η λίστα συνεχίζεται.

Έχουμε κατακοκκινίσει, τσούζουμε ολόκληροι.

Και το βράδυ δουλειά. Θέματα εξετάσεων.

Μετά τις 13:00 όμως,

ανήκουμε στη θάλασσα...

Oh they say that its over, yeah
And it just had to be
Yes they say that its over
Were lost children of the sea

Black Sabbath , Children of the sea

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ...

Μετά από μεγάλη απουσία, επιστρέφω στο blog μου. Λίγο οι διακοπές του Πάσχα, λίγο οι υποχρεώσεις μετά την επιστροφή μου στο νησί, με εμπόδισαν να επανέλθω.
Μόλις πάτησα το πόδι μου στη Λήμνο, ανέβηκα στο καράβι για τη Χίο. Παρουσίαση ενός έργου που είχε φτιάξει το σχολείο μας μέσα από το πρόγραμμα Δαίδαλος (λεπτομέρειες σε επόμενο post). Ταλαιπωρία στο καράβι (μας κατέβασαν έκτατα στη Μυτιλήνη για αλλάξουμε καράβι), αλλά η Χίος ήταν η τέλεια ανταμοιβή. Τέλειο ξενοδοχείο μπροστά στη θάλασσα, φοβερό τοπίο και καλός καιρός. Η ατμόσφαιρα απίστευτη, με τους μαθητές όλων των σχολείων να είναι στο ξενοδοχείο και να περνάνε τέλεια. Δυο μέρες στη Χίο και μετά μαραθώνια επιστροφή για Λήμνο. Εγώ, η συνάδελφος και οι δυο μαθήτριες φτάσαμε Αθήνα, αλλά στη Λήμνο επέστρεψα εγώ και οι μαθήτριες, αφού η συνάδελφος δεν βρήκε εισιτήριο για την βραδυνή πτήση.

Στο σχολείο, λοιπόν, τελευταία εβδομάδα της χρονιάς και τα πράγματα μόνο χαλαρά δεν ήταν. Διαγωνίσματα, ύλη εξετάσεων, απουσιολόγια, διορθώσεις, βιβλία ύλης, βαθμοί, καρτέλες...
Όλοι τρέχανε για να είναι όλα τελειωμένα μέχρι σήμερα. Και τα καταφέρανε.

Λίγο ξεκούραση για καμιά δυο μέρες και μετά εξετάσεις. Ας ελπίσουμε να πάνε όλα καλά...