- Σε μια υπέροχη συνάντηση, η Σελήνη ήταν παρεούλα με την Αφροδίτη. Δίπλα-δίπλα, εμφανίστηκαν μετά το ηλιοβασίλεμα και κατέβαιναν σιγά-σιγά μέχρι να χαθούν πίσω από το κάστρο της Μύρινας. Απλά υπέροχο.
- Την Ανδρομέδα (Μ31). Ο κοντινότερος στον δικό μας (Milky Way) γαλαξίας ήταν ακριβώς απέναντι από το μπαλκόνι μου. Έβγαλα το τηλεσκόπιο, έψαξα λίγα λεπτά και, τσουπ, νάτος, μπροστά μου. Είναι πολύ παράξενο να βλέπεις με τα ματάκια σου κάτι που βρίσκεται δυόμισι περίπου εκατομμύρια έτη φωτός μακρυά από μας. Κάποιες φορές το μυαλό μας απλώς δε φτάνει...
ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ - Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Άντε, μες στης γης το πυρωμένο κέντρο,
άντε, δυο πουλιά φιλιούνται σ' ένα δέντρο.
Άντε, πέφτει λάβα, λάβα απ' τα φιλιά τους
άντε και φτερά απολιθωμένα απ' τα κορμιά τους.
Άντε, κει μακριά, μακριά στην Ανδρομέδα
άντε, πίνουν τσίπουρο και τρων λακέρδα
άντε, κάτι όντα περίεργα κι ωραία
άντε, πού 'ναι μόνα και ψάχνουν για παρέα.
Άντε, κει ψηλά στην άκαρπη Μελούνα
άντε, φύτρωσε, φύτρωσε μια παπαρούνα
άντε, που 'χει στόμα, στόμα και δαγκάνει
άντε, κι όλο λέει πως δεν το ξανακάνει.
Άντε, κει βαθιά, βαθιά στα σωθικά μου
άντε, κάτι γίνεται κυρά μου.
Άντε, χίλια άλογα τυφλά γυρίζουν,
άντε, έξοδο ζητάν και μ' αλωνίζουν.
Άντε, δω σιμά, κοντά δυο μέτρα βάθος,
άντε, λεν πως φυλακίζουνε το πάθος.
Άντε, ρίχνουν χώμα, με λουλούδια ραίνουν
άντε, και θαρρούν, θαρρούν πως ξεμπερδεύουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου