Σάββατο, Οκτωβρίου 28, 2006

I will survive - Παρέλαση...

Ετοιμάζομαι για την παρέλαση. Βάζω τα καλά μου, μαζεύω τα μαλλιά μου και καθαρίζω τα παπούτσια μου.
Η monix στο pc ακούει "I will survive" σε διασκευή από τους Cake.

Απίστευτο κομμάτι, διαστροφικό σολάκι και φωνητικά που γουστάρω πολύ. Μάγκικη , βρώμικη διασκευή.

Oh now go,
Walk out the door
Just turn around now
You're not welcome anymore
Weren't you the one who tried to break me with desire
Did you think I'd crumble
Did you think I'd lay down and die
Oh no, not I
I will survive
As long as I know how to love I know I'll be alive
I've got all my live to live
I've got all my love to give
I will survive
I will survive
Yeah, yeah

Τετάρτη, Οκτωβρίου 25, 2006

Μου κλέβουν τη θέα...

Το σπίτι που νοικιάζω στη Μύρινα έχει υπέροχη θέα. Όχι ότι βρίσκεται σε κάποια ειδυλλιακή τοποθεσία (ύψωμα, παραλία κτλ.), αλλά το οικόπεδο μπροστά μας είναι άκτιστο και έχω το κάστρο φάτσα κάρτα. Το καλοκαιράκι - που το κάστρο είναι φωτισμένο - η θέα είναι φοβερή και αράζουμε στο μπαλκόνι τα βραδάκια. Επίσης μπορώ να στήνω το τηλεσκόπιο για μερικές παρατηρήσεις (όσο μπορώ λόγω φωτορρύπανσης).

Από τη Δευτέρα, όμως, το οικόπεδο σκάβεται. Μπουλντόζες και φορτηγά δουλεύουν ακατάπαυστα όλη τη μέρα. Σε λίγους μήνες η θέα θα αποτελεί παρελθόν. Με δυσκολία θα βλέπω το φωτισμένο κάστρο.

Δευτέρα, Οκτωβρίου 23, 2006

Ακουστική εμπειρία - Starkers in Tokyo...

Αν είστε ένας από αυτούς που δεν πήγαν στη συναυλία των Scorpions για τους Γερμανούς, αλλά για τον ένα και μοναδικό David Coverdale, θα έχετε ακούσει ήδη αυτη την υπέροχη δουλειά των Whitesnake (των Coverdale - Vandenberg).

Όσοι δεν το έχετε ακούσει και είστε λάτρεις του καλού rock, πρέπει να το απολαύσετε!

Ένα live set εντελώς ακουστικό (κιθάρα-φωνή), με έναν Coverdale σε μεγάλη φόρμα (λες και τραγουδάει δίπλα σου, εντυπωσιακό) και ακουστική κιθαριστική απόδοση σε υψηλά επίπεδα.


Starkers in Tokyo
  1. "Sailing Ships"
  2. "Too Many Tears"
  3. "The Deeper The Love"
  4. "Love Ain't No Stranger"
  5. "Can't Go On"
  6. "Give Me All Your Love"
  7. "Don't Fade Away"
  8. "Is This Love"
  9. "Here I Go Again"
  10. "Soldier Of Fortune"

Who knows where the cold wind blows,

I ask my friends, but, nobody knows

Who am I to believe in love,

Oh, love aint no stranger......

Back to life...

Επιστροφή στο νησί μετά από μια βδομάδα στην πατρίδα.
Οι εκλογές πέρασαν, οι δημοτικοί σύμβουλοι και οι δήμαρχοι θα μας θυμηθούν μετά από τέσσερα χρόνια και οι καταλήψεις συνεχίζονται.

Κάθομαι σπίτι και διαβάζω για το αυριανό μάθημα.
Μάλλον τζάμπα ο κόπος. Πιθανή κατάληψη και αύριο. Υπάρχει και η απεργία.

Ο κόσμος κουράζεται, οι γονείς, ακόμα και οι δάσκαλοι-καθηγητές.

Αύριο συνάντηση του πρωθυπουργού με τους αντιπροσώπους ΔΟΕ και ΟΛΜΕ.

Εις αναμονήν.

Δευτέρα, Οκτωβρίου 16, 2006

Η αηδία των εκλογών...

Έφτασα χαρούμενος στο σχολείο που πήγαινα μικρός, για να ασκήσω τα εκλογικά μου δικαιώματα.
Και σιχάθηκα.

Σιχάθηκα τον κάθε άσχετο που θέλησε να γίνει δημοτικός σύμβουλος για να βολευτεί και να βολέψει όσους μπορεί, να μου χαμογελάει, να με χαιρετάει, να μου χτυπά φιλικά την πλάτη και να μου υπενθυμίζει το όνομα και το επώνυμό του.
Παντού τύποι και τύπισσες με ρούχα δεξίωσης, κονκάρδα και χαμόγελο - τατουάζ.
Έλεος.
Κάποιοι γνωστοί, που μέχρι χθες δεν μας χαιρετούσαν στο δρόμο, τώρα όλο χαριεντισμούς και φιλοφρονήσεις.

Γιατί πρέπει ο κάθε υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος να γίνεται μια "πόρνη" - μόνο για την προεκλογική περίοδο - που ζητιανεύει μια ψήφο;
Που πήγε η αξιοπρέπεια;

Αυτοί που θα εκλεγούν, όταν με ξαναδούν στο δρόμο, δεν θα με χαιρετήσουν, το ξέρω από τώρα.

Τους αγνοώ, τους κοροϊδεύω και τους αποφεύγω.

Πέμπτη, Οκτωβρίου 12, 2006

ΚΑΤΑΛΗΨΗ no2...

Σήμερα είχαμε κανονική κατάληψη στο σχολείο.

Τα παιδιά μπήκανε από χθες το βράδυ. Ήταν αρκετά οργανωμένα.
Μίλησαν σ' ένα τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό (με ωραία επιχειρήματα και σωστή γλώσσα), καθάρισαν το σχολείο, έχουν ομάδες περιφρούρησης και αντιπροσώπους για να επικοινωνούν με τον έξω κόσμο. Μας έχουν δώσει και τα τηλέφωνα των αντιπροσώπων τους για να αναλάβουνε τις ευθύνες σε περίπτωση φθορών.

Είναι άχαρος ο ρόλος του εκπαιδευτικού σε τέτοιες περιπτώσεις.

Αν πάρει το μέρος των παιδιών, θα κατηγορηθεί ότι υποκινεί και συνδιοργανώνει τις καταλήψεις, ότι είναι τεμπέλης και του αρέσει να κάθεται.

Αν εναντιωθεί στην κατάληψη (για λόγους απώλειας μαθητικών ωρών), θα κατηγορηθεί ως "φασίστας", φιλοκυβερνητικός, συντηρητικός και θα χαλάσει την σχέση του με τους μαθητές.

Δεν ξέρω ποια θέση να πάρω...
Μάλλον ξέρω, αλλά θα την κρατήσω για μένα.
Την ξέρουν ήδη οι μαθητές...

Η παιδεία είναι ένα καζάνι που βράζει...

Τετάρτη, Οκτωβρίου 11, 2006

ΚΑΤΑΛΗΨΗ no1...

Το σχολείο τελεί υπο κατάληψη (μάλλον σαν αποχή μου φαίνεται...)
Οι μαθητές ξεκίνησαν δυναμικά τις κινητοποιήσεις τους νωρίς το πρωί.

Κλειδωμένοι στο γραφείο.
Το σχολείο πάλι θα κλείσει.

Καινούριος κύκλος απεργιακών κινητοποιήσεων από βδομάδα.

Η παιδεία είναι ένα καζάνι που βράζει...

Δευτέρα, Οκτωβρίου 09, 2006

Live - Βοηθάμε πολιτιστικά το νησί...

Κατηγορούμαστε συνέχεια σ' αυτό το νησί εμείς οι εκπαιδευτικοί.

Επειδή ερχόμαστε από άλλα μέρη της Ελλάδας, επειδή δυσκολευόμαστε να προσαρμοστούμε και παραπονιόμαστε στην αρχή, επειδή "όλοι μέρα καθόμαστε και πίνουμε καφέδες" (μύθος - όποιος θέλει ας μπει να διδάξει σε ΤΕΕ, ας προετοιμάσει τμήμα για πανελλήνιες, ας γίνει ψυχολόγος για δεκάδες παιδιά, ας κάνει 100 άλλες δουλειές στο σχολείο εκτός από τη διδασκαλία, ας διαβάσει όσο δεν διάβασε ποτέ στη σχολή του κ.ά), επειδή δεν βγήκαμε να καθαρίσουμε τους δρόμους από τα χιόνια(!!!!), επειδή δεν είμαστε στρατιωτικοί, επειδή......

Ας τα παραβλέψουμε όλα αυτά.
Έχω συνηθίσει να με κατηγορούν για τη δουλειά μου. Κανείς όμως δεν θα ήθελε να την κάνει.

Το θέμα είναι ότι είμαστε από τους λίγους που ενδιαφέρονται έμπρακτα για τα πολιτιστικά του νησιού.
Την προηγούμενη εβδομάδα οργανώσαμε ένα live με μια rock μπάντα απότελούμενη κυρίως από εκπαιδευτικούς. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε και δήλωσε επίμονα ότι ζητάει τέτοιες εκδηλώσεις.
Πέρσι η τοπική ΕΛΜΕ οργάνωσε λαϊκές βραδιές, live, έκθεση φωτογραφίας, έφερε συγκροτήματα από τη Θεσσαλονίκη, διοργάνωσε θεατρικές παραστάσεις, σεμινάρια, ραδιοφωνικές εκπομπές...

Δεν θέλω να πω ότι δεν υπάρχουν και σημαντικές προσπάθειες από άλλους φορείς, αλλά τις τελευταίες μέρες (λόγω απεργιακών κινητοποιήσεων) έχω βαρεθεί να ακούω για τους τεμπέληδες εκπαιδευτικούς...
Υπάρχουν εκπαιδευτικοί που βλέπουν πραγματικά τη δουλειά τους ως λειτούργημα και παίζουν σημαντικό ρόλο στην κοινωνία.

Ακούστε το δάσκαλο.Αφήστε τις προκαταλήψεις.
Βοηθήστε το δάσκαλο.
Έτσι βοηθάτε και την παιδεία και το παιδί σας...

Απεργία no2...

Συγχαρητήρια στους δασκάλους για την στάση τους.
Πραγματικά τους χαίρομαι.
Εμείς, όσο αντέχουμε, συμμετέχουμε...

Κι ο αγώνας συνεχίζεται.

Μούφα τα 2Mbps...

Εδώ και αρκετές μέρες η σύνδεσή μου διπλασιάστηκε.
Έγινε 2 Mbps.
Η μέγιστη ταχύτητα download που έπιασα είναι γύρω στα 120 KB/s.
Συνήθως είναι γύρω στα 80 - 100 ΚΒ/s.

Εύγε στον ΟΤΕ και στους ISPs...

Άντε γεια...

Τρίτη, Οκτωβρίου 03, 2006

Ρόμπινς - Άρωμα

Τομ Ρόμπινς.
Απίστευτη συγγραφική φλέβα.
Τρελή φαντασία.
Οι ήρωες του είναι ασήμαντοι και δεν φαίνονται να παίρνουν στα σοβαρά τον εαυτό τους.
Παρ΄όλα αυτά, βγαίνουν από το στόμα τους οι μεγαλύτερες σοφίες, σε στιγμές που κανένας δεν το περιμένει.

Σε ένα μυθιστόρημα του Τομ Ρόμπινς μπορούν να συμβούν τα πάντα.
Μπορούν να ανατραπούν τα πάντα.
Η φαντασία και το παράλογο παντρεύονται με την πραγματικότητα και δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τίποτα.

Αρχαίος ευρωπαίος βασιλιάς γίνεται κάτοικος Θιβέτ και αγαπάει νεαρή Ινδή.
Κοκκινοτρίχης τρομοκράτης κατακτά την καρδιά απομονωμένης πριγκίπησας.

Άλλωστε, οι τίτλοι των βιβλίων του σε προδιαθέτουν για κάτι ανάλογο:

Τρυποκάρυδος

Μισοκοιμισμένοι μες στις βατραχοπιτζάμες μας

Ακόμα και οι καουμπόισσες μελαγχολούν

Αμάντα το κορίτσι της γης


Villa Incognito


Αγριόπαπιες πετούν ανάστροφα


Το άρωμα του ονείρου


Ο χορός των εφτά πέπλων


Αγριεμένοι ανάπηροι επιστρέφουν από καυτά κλίματα

Πριν δυο μέρες ξεκίνησα το "Άρωμα του ονείρου".
Δεν μπορώ να ξεκολλήσω.
Τρεις παράλληλοι ήρωες σε τρία διαφορετικά μέρη του κόσμου, ένας ήρωας και μια ιστορία σε αρχαία εποχή και μαζί τους γυρνάει και τους παρασέρνει το άρωμα. Μύθοι, θρύλοι, πάθη, σύγχρονοι ρυθμοί, εμμονές και σοφία, όλα μέσα σ' ένα μυθιστόρημα.

Κλείνω τα φώτα, παίρνω το βιβλίο και εξαφανίζομαι...




"Το «ΑΡΩΜΑ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ» είναι ένα έπος που αρχίζει στα δάση της αρχαίας Βοημίας και δεν τελειώνει παρά απόψε, στις εννιά η ώρα το βράδυ (ώρα Παρισιού). Είναι, ακόμη ένα περιπετειώδες μυθιστόρημα με ήρωα έναν επιστάτη που έχει χάσει ένα μπλε μπουκάλι. Ένα μπουκάλι πολύ παλιό που έχει χαραγμένη πάνω του την εικόνα ενός Θεού με κέρατα τράγου. Αν το υγρό μέσα σ' αυτό το μπουκάλι είναι πραγματικά η μυστική ουσία του σύμπαντος, όπως πιστεύουν μερικοί, θα πρέπει να βρεθεί γρήγορα, γιατί εξατμίζεται και έχουν απομείνει μόνο δύο σταγόνες."

Απ' το οπισθόφυλλο του βιβλίου