Αφού πέρασε η χαρά του διορισμού, ήρθε το άγχος της μετακόμισης και της τοποθέτησης, η δυσκολία εύρεσης ενός αξιοπρεπούς σπιτιού και η δυσφορία των μαθητών που τους αλλάζουν τον παλιό καθηγητή. Ευτυχώς όλα αυτά πέρασαν και αφού ήρθε ο ΟΤΕ και μου πέρασε την τηλεφωνική γραμμή,είπα να θυμηθώ το blog μου.
Είμαι στην Λήμνο λοιπόν, στην πανέμορφη Μύρινα, καθηγητής στο ΤΕΕ. Μετά την αρχική ψυχρολουσία, ήρθε η προσαρμογή και η ηρεμία. Τα πράγματα πάνε καλύτερα απ' ότι τα περίμενα. Πολύ καλές σχέσεις με τα παιδιά (ήδη μου πρότειναν να τους συνοδεύσω στην 5ήμερη εκδρομή τους!) και απίστευτη παρέα με του υπόλοιπους συναδέλφους.
Ευτυχώς πάντως που είναι και η γυναίκα μου μαζί (σπίτι τσίλικο - πεντακάθαρο, ζεστό φαί και πολλή αγάπη...)
ΥΓ.: Η φωτό είναι η θέα του μπαλκονιού μου στο κάστρο της Μύρινας. Το βράδυ, που είναι φωτισμένο, μου θυμίζει κάτι από τα Κάστρα στη Θεσσαλονίκη...
